Dinsdag, 9 januari 2018.

Het is alweer een week geleden dat we zijn vertrokken vanuit Schiphol. De tijd gaat heel erg snel. Vanmorgen weer een ontbijtje om 8 uur genomen. Na het onbijt lagen we een uur later in het zwembad. Het praathuis was weer open in het zwembad.
We hebben voor morgen een uitnodiging gekregen voor de cocktail
party om half 6. Geen idee nog of we er heen gaan. S middags eten we nog een mango op de kamer om even af te koelen. Het is vandaag benauwd weer. De zon schijnt volop maar aan het eind van de middag komt er bewolking. Voordat we naar de happy hour bij de Bamboo bar gaan, vragen we bij de receptie of Sari er is. Nee dus, ze heeft pauze en is aan het eten. We gaan van de week nog een keer langs en laten we een briefje voor haar achter.
We lopen naar de Bamboo bar en we bestellen een biertje en voor mij een banana delight.

Een heerlijk drankje! We bestellen ook een pizza erbij en gaan daarna naar de kamer waar het heerlijk koel is.
S Middags tussen 10 uur en 16,00 uur zijn er onderhouds werkzaamheden, zoals zij het noemen, aan de kamers op de beneden verdieping, waarbij ze met een drilboor door muren aan het boren zijn(tenminste zo klinkt het). We kregen vanavond een brief onder de deur geschoven. We kijken het nog even aan….

Maandag, 8 januari 2018.

Peter heeft gelukkig goed geslapen. Hij heeft gistermorgen te lang in het zwembad gestaan, waardoor hij nu vuurrood is geworden op zijn schouders. We lijken wel een stel die voor het eerst naar de zon gaan. De handdoeken hebben we wel op de stoelen gelegd voordat we gaan ontbijten.
Vrij snel na het ontbijt gaan we allebei met een shirt aan in het water. Uuk en Elly zijn er ook weer dus ik heb weer pijn in mijn kaken van het lachen. Renee komt er later ook bij staan en dan is het hek van de dam. We liggen echt dubbel van het lachen om hem. Daardoor zijn we weer veels te lang in het zwembad gebleven. Dat zal vanavond weer rode armen en gezicht opleveren.
Het is nu 12.00 uur als ik dit schrijf en de zon schijnt nog volop. Strakjes gaan we even naar de kamer om een mango te eten.
Het is de hele middag zonnig gebleven. We gaan om half 5 naar de kamer om ons om te kleden om naar de Bamboo bar te gaan.
Het is aardig druk, waarschijnlijk omdat 2e drankje gratis is.
We gaan om half 7 naar restaurant Bobby ‘s om daar cordon bleu te eten. Een bananen mix juice voor mij en een bintang voor Peter erbij.
Daarna lopen we terug naar onze kamer. Nog even een serie kijken voordat we gaan slapen.

Zondag, 7 januari 2018.

We worden met de zon wakker. Voor het ontbijt de handdoeken op de stoelen gezet. Je kan merken dat het drukker is geworden in het hotel. S morgens is het al redelijk druk bij het ontbijt. We gaan weer vroeg naar het zwembad toe. Na het goed insmeren liggen we vrij snel in het water. De rest volgt ook gelijk het water in en voor we het weten is het 12 uur. Peter ziet aan de overkant Simbo lopen die op zoek is naar ons. Hij werkt niet meer voor het hotel, zijn contract is niet verlengt. Hij heeft een eigen bedrijf opgezet om zwembaden schoon te maken. Simbo komt mango s uit zijn eigen tuin brengen, die hij vanmorgen uit zijn tuin heeft gehaald. Nadat Simbo was vertrokken zijn we naar de kamer gegaan en heb ik een mango schoon gemaakt. Heerlijk sappig en zoet zijn ze. We gaan om half 2 weer naar het zwembad en in de verte zien we donkere wolken. Het zal toch weer niet zo zijn dat het gaat regenen? Een uur later voelen we al de eerste spetters. Het komt vlak daarna met bakken naar beneden. Het regent om 20.00 uur nog steeds en we bestellen een pizza. Na wat series te hebben gekeken gaan we slapen. De wekker zetten we op 7.45 uur.

Zaterdag, 6 januari 2018.

Ik word wakker met knallende hoofdpijn. Het zal wel door de verbranding van de zon komen van de afgelopen dagen. Ik neem een paracethamol in. Het ontbijt was weer heerlijk , met croissantjes vandaag. De zwangere poes hebben we niet gezien. Voor niets ham en spek meegenomen🐈.
“Onze plekken” zijn helaas bezet waar we gisteren zaten. Voor vandaag leggen we ze maar weer bij het kinderbadje neer.
Het is nu kwart over 8 en de zon komt een beetje door.
We gaan om half 9 richting de stoelen en liggen al vrij snel in het water. Elly en Uuk en later Pieter en Marijke komen ook het water in. De sterke verhalen komen weer boven. Ik heb een t-shirt aangetrokken ivm mijn rode schouders.
Het is tot 2 uur zonnig weer gebleven. Om half 3 zaten we weer op de kamer door onweer en regenbuien.

Vrijdag, 5 januari 2018.

Vannacht ben ik steeds wakker geworden. Geen idee waarom. Ik moet nog in het goede ritme komen van Bali. Ik ben op mijn schouders behoorlijk verbrand ondanks het vele smeren, met eucerin zonnebrand…
We ontbijten weer om 7 uur. Helaas zijn er vandaag geen gewone croissantjes alleen met chocola gevuld. Ook geen probleem, heerlijk zelfs, maar we nemen getoasted brood met kaas en ham.
Er zit een zwangere poes te bedelen bij een andere tafel. Ze geven niks en jagen de poes weg. Morgen nemen we extra ham of spek mee om aan de poes te geven.
Na het ontbijt wisselen we ruphias bij de receptie om de schoonmaker van onze kamer een fooi elke dag te geven. Hij geeft ons ook extra water elke dag.
Tot half 3 kunnen we bij het zwembad zitten en dan wordt de lucht pikzwart. Behoorlijke onweersknallen zijn er te horen en even later volgt er een regenbui.
Wij gaan naar de kamer, net als iedereen, en gaan alvast douchen.
Morgen hopen we weer op een zonnige dag.

Woensdag 4 januari 2018.

Ik slaap door de wekker heen, Peter maakt mij wakker om zo te gaan ontbijten. Ik strompel naar de badkamer. Het is stralend weer, zo te zien. We wandelen naar de ontbijtzaal waar we Elly en Uuk zien zitten. Even bijkletsen voordat we gaan ontbijten. Hans en Lenie komen er ook aan. We gaan eerst ontbijten. We spreken hun strakjes. Het ontbijt is weer prima.
We leggen 4 handdoeken op onze stoelen en gaan even bij Hans en Lenie bijkletsen.
Het is redelijk druk in het hotel. Er zijn veel Australiers op dit moment. Wij liggen om 8 uur al in het zwembad. Het water is heerlijk. Na een tijdje komen Elly, Uk en Lenie ook het water in. Anderhalf uur later komen we het zwembad uit. We hadden ons goed ingesmeerd dus hopelijk zijn we niet heel erg verbrand.

We gaan om half 2 naar de kamer, om even uit de zon te blijven.
Op het balkon is een lekker windje en zitten we in de schaduw.
We zijn allebei behoorlijk moe en vallen in slaap. Na het middagdutje maak ik de blog af. Peter besteld om half 8, 2 club sandwiches via de roomservice.

Voor 140.000 ruphia, 8 euro, krijgen we 2 borden met club sanwiches en frietjes. Er zaten ook 2 sausjes op een schaaltje bij. Ik dacht dat het ketchup en curry was. Nee, de een was sambal. Dat heb ik geproeft 🙄.
Na het eten lekker serie kijken voordat de ogen dicht vallen.

Dinsdag, 2 januari 2018/ woensdag 3 januari.

We vliegen met een nieuw KLM vliegtuig, waar 550 mensen in kunnen.

Het is bijna half 5 als we een mercedes taxibus een partij moeilijk zien parkeren. Peter zei gelijk: sorry maar dat kan niet anders dan een vrouw achter het stuur zijn. Volgens mij heeft Peter het nog staan filmen. En ja hoor een vrouw achter het stuur zien we als we naa buiten komen. Ze wenste ons vriendelijk gelukkig nieuw jaar en ze heet Lizzy.
Ze kwebbelt van het begin , tot het einde van de rit.
Alles gaat voorspoedig. Ze parkeert voor de deur van vertrekhal 2 en wij lopen gelijk door naar waar we de koffers kunnen laten sealen.


Daarna naar balie 9 om in te checken.
We zijn meteen aan de beurt en lopen door richting douane. De roltrap op, even je ticket scannen en door om je tas te laten controleren en dan door de bodyscan. Ik kan er gewoon doorheen en niets aan de hand maar Peter vonden ze “verdacht” en hij werd van top tot teen gefouilleerd.

Daarna op zoek naar de lounge van de KLM. We installeren ons en kijken even rond wat er is te eten en drinken. Fruit/koffie/thee/sapjes/kaas met kleine broodjes en verderop staat rijst met chili con carne met komkommersalade. We nemen allebei een klein beetje, met een glas verse jus d orange. Het smaakt prima.

Het is nu 18.00 uur en we vertrekken pas om 20.55 uur. We moeten nog even de tijd zien vol te maken. Peter is al een beetje moe dus ik ga zo een cappuccino voor hem halen zodat hij wakker blijft. 😉

We zien om 20.15 uur dat er boarding op de borden staat.
We moeten rennen want Gate E20 is helemaal aan de andere kant.
Uiteindelijk waren we ruim op tijd want we vertrokken pas 3 kwartier later. Peter neemt een glaasje champagne en ik neem jus d’orange als we in het vliegtuig zitten. We krijgen de menukaart aangereikt. Het eten was prima. De fotoos laten het zien.

Na het eten kijkt Peter nog een film en ik begin een serie te kijken op de ipad. Peter valt na een uur in slaap en bij mij vallen mijn ogen niet dicht. Ik kan wel lekker liggen onder een deken. De vlucht gaat voorspoedig zonder turbulentie. We landen in Singapore waar we even uit het vliegtuig moeten en in de hal moeten wachten. Peter maakt een foto van het cabine personeel en werd iets later door een purser gevraagt wat hij met die foto ging doen. Hij mocht niet op facebook worden gezet wegens privacy redenen. Geen probleem, foto is verwijderd. Na een vliegtuigstop van een uur kunnen we weer dezelde plekken in nemen.

Wederom eerst eten, wat weer prima was. Na het eten deelt de stewardess de klm huisjes uit. Ik kon als eerste uizoeken en heb voldoende keus. Mijn ogen vallen af en toe dicht, ik ben ook doodop.
Deze vlucht duurt maar 2 uur en 3 kwartier. We landen en de koffers krijgen we ook redelijk snel. Nu nog door de douane waar geen rij staat. Ook dat verloopt prima. Nu nog op zoek gaan naar Putu. Nergens is hij te bekennen. Peter gaat hem bellen maar Putu zijn telefoon staat uit. Op een gegeven moment komt er een mannetje naar ons toe lopen met een papier in zijn handen waar Peter Bode op staat. We vragen waarom Putu er niet is. Hij was in het noorden van Bali. Hij had het tenminste aan ons kunnen laten weten dat hij niet kon komen…
We rijden met een andere chauffeur eerst naar Hardy s om even geld te pinnen. Het kan nog net want ze willen gaan sluiten.
Het was inmiddels bijna 22.00 uur. Hij brengt ons naar Prama
Sanur Beach hotel waar we ons bij de receptie melden. We krijgen een welkomsdrankje en gaan erna naar onze bekende kamer 613. Na iedereen geappt te hebben dat we veilig zijn aangekomen, pakken we de koffers uit en gaan vrij snel slapen.

Vrijdag, 29 december 2017.

Eindelijk is het half 5, vakantie! Wat heb ik hier naar uitgekeken. Tot 5 februari 2018 ben ik vrij. Heerlijk. De koffers kunnen nu verder ingepakt worden. Er moet nog een stapel kleren gestreken worden, bluh.

Woensdag, 20 december 2017.

Nog 4 dagen werken. Ik kan niet wachten om de deur achter mij dicht te trekken. Wat een drukte in de apotheek.
De koffers staan nog leeg in de woonkamer. De meeste spullen die mee moeten heb ik gekocht. Voor Sari, van het Prama Sanur beach hotel, moet ik nog stroopwafels kopen.

Hans en Lenie zijn op Bali sinds 11 december. Hun reis was twee weken uitgesteld door de onrustige vulkaan. Ze waren al onderweg, en aangekomen in Dubai, tussenlanding, kregen ze te horen dat ze terug konden omdat het vliegveld op Bali gesloten was. Dan baal je flink. De vulkaan is rustig op dit moment. Peter volgt alles via een Austalische site.
De Obi’s, overwinteraars op Bali, komen 2 weken na ons, dat kreeg Peter van Hans en Nel gisteren te horen.

Zondag, 10 december 2017.

De koffers voor onze reis naar Bali zijn nog niet ingepakt. De reden daarvoor is de onrustige vulkaan Agung. De KLM bekijkt van dag tot dag hoe de situatie daar is. Hierdoor weten we pas een dag van te voren hoe onze reis gaat verlopen. Het kan een omboeking worden of zelfs een annulering. Onzekere situatie dus, wat de voorpret in ieder geval niet leuker maakt.