Woensdag, 19 maart 2014.

Vanmorgen vroeg krijgen we een berichtje van Daphne dat Ronald de hele
nacht heeft overgegeven. Daphne voelt zich ook al niet zo lekker. Helaas
moesten ze weer het tripje met Putu afzeggen. Wij hebben een afspraak om
12.00 uur met Herris, anders hadden wij wel met Putu weg gegaan. Maar we
kunnen die afspraak niet afzeggen. Herris gaat over een kleine maand weer
werken op een cruiseboot. Dit is de derde keer voor hem. Hij werkt nu in de
bediening. Voor hem veel beter dan in een keuken te werken.
We nemen de kadootjes voor zijn familie mee. We komen net aan lopen en zien
Herris met zijn familie al in de verte. We gaan met z’n allen aan een tafel
zitten en bestellen wat te drinken. Hij heeft op de cruiseship promotie
gemaakt en staat nu bij de poolbar. 7 April vertrekt hij weer voor 9 maanden.
Voor hem is het goed verdienen per maand nu. 1100 dollar per maand. Daar
kunnen ze in Bali heel jaloers op zijn. Je moet wel 9 maanden je familie
missen maar je kan door op een cruise te werken wel de studie van je kinderen
betalen.
We gaan om 1 uur weer weg. Zij willen gaan zwemmen, en wij hebben het ook
behoorlijk warm. We nemen afscheid van elkaar en misschien dat we elkaar nog
zien de komende dagen, we kijken het nog even aan.
Ik krijg s middags van Daphne een berichtje dat Ronald nog steeds aan het
over geven is. Ik vraag of we wat kunnen doen of Julian op halen, of misschien
dat ze iets nodig hebben, maar ik denk dat ze allemaal slapen. Dat is het
beste medicijn. Ik hoop dat het gauw beter gaat met Ronald.
Wij zitten nog even aan het zwembad en ook in het zwembad tot dat de lucht
pikdonker wordt. Wij zien het snel aankomen en pakken alvast alle spullen en
gaan gauw naar onze kamer. Het begint te hozen, echt heel hard.

Een aardige attentie van Herris, uhmmm, niet zo heel erg lekker.

Herris en Elleni.

Het is nu 10 voor 4 uur, Peter heeft net gedoucht en ik werk de blog nog even bij. Waar we gaan eten
vanavond weten we nog niet, dat hangt van het weer af. Bij Daphne en Ronald geven we nog 3 flesjes water, thee en droge biscuitjes af zodat ze wel genoeg vocht binnen krijgen. Ik ga ook even douchen en daarna gaan we maar
eens vroeg eten. Ik heb een heerlijke cordon blue en Peter pork schnitsel gegeten bij bobby s. We
waren om 19.00 uur al terug op de kamer.
Nog even geinformeerd hoe het met de zieke op kamer 709 gaat. Ze hebben niets nodig. Hoop dat ze zich
morgen wat beter voelen.

De apen doen een bommetje in de vijver.

In het apenbos.

Er wordt houtsnijwerk gemaakt door deze mensen.

Heerlijke gebakjes en brood bij Bread Talk.

Op de scooter kan je alles mee nemen.

Bij de cocktailparty was het heel gezellig.

Daphne en Ellen bij White Sand Beach.

Julian helemaal uitgeteld in het busje van Putu.

een nieuwe sport activiteit bij Hotel Sanur Beach.

Strand van Sanur.

Tempel in het apenbos

Julian geeft een fooitje en hij gaat dansen.

Gezellig met zijn allen uit eten.

Dinsdag, 18 maart 2014.

Vanmorgen om half 8 in de ontbijtzaal. Het is behoorlijk druk om deze tijd.
Het smaakt altijd prima en de bediening vriendelijk.
Na het ontbijt gaan we nog even naar de kamer om de kranten te lezen. Ik ga
om kwart voor 10 richting de stoelen. Daphne, Ronald en Julian komen net de
ontbijtzaal uitlopen en gaan zich omkleden om ook naar het zwembad te komen.
We hebben merendeel van de dag in het water gelegen. Daphne, Ronald trakteren
weer op cappucino met gebak,( dit keer was het tiramisu en vruchten/appelgebak).
Om half 3 gaat Julian even slapen. Wij blijven nog even bij het zwembad liggen.
Peter gaat iets later nog even zwemmen en komt een bekende die we ook elk jaar
tegen komen. Hij en zijn vrouw wonen hier en hebben een appartement hier gehuurd
waar ze 9 maanden in verblijven en gaan daarna 3 maanden weer naar Nederland terug.
Zijn vrouw vertelde dat zij ook de obi’s vaak mee maken, en dat 2 jaar geleden
in de lobby, de koffers van ze moesten worden open gemaakt toen ze op het punt
stonden om naar het vliegveld te gaan. Daar kwam de inhoud van de kamer uit.
Bv: badjassen, schilderijen, handdoeken, badjassen enz. Ze moesten zich dood schamen.

Peter en ik gaan om 5 uur naar de kamer toe en gaan ons om kleden. Ronald belt
even aan de deur om de bisolvon van Julian aan mee te geven. Tegen de hoest.
Ze gaan niet mee vanavond uit eten maar halen ergens iets. Wij weten nog niet waar
we gaan eten.
Inmiddels hebben we bij Cemara met zijn tweetjes gegeten. Dit keer de fillet snapper
en het was heel lekker. Twee vruchtensapjes voor de vitamientjes en straks braaf
het drankje innemen die ik even mag lenen van Daphne voor mijn hoest.
Daphne en Ronald hebben ook heerlijk op het balkon gegeten vertelden ze. Ronald heeft
de was gedaan en op het balkon opgehangen zagen we toen we terug kwamen lopen van Cemara.
Daphne ligt lekker te badderen. Ik ga nog even lezen of een filmpje kijken.
Slaap lekker allemaal.

Maandag, 17 maart 2014.

Waardeloos, ben je op vakantie en dan voel je je beroerd als een zakdoek.
Pfff. Het enige waar ik trek in heb is thee en vruchtensapjes op dit moment.
Ik eet wel andere dingen anders voel je je helemaal zo slap.
Daphne, Ronald en Julian zijn vandaag naar Kuta geweest. Ze waren vrij snel
weer terug maar waren wel even langs bread talk geweest. Daar koop je de heerlijkste
broodjes, muffins enz. Ze hadden een gemengde cake mee genomen die we aan het
zwembad hebben gegeten. Ennnnnnnnl, nee dames op het werk, er zit hier geen
suiker in de cake en ook niet in de gebakjes. Het was zalig. Lekker met een kopje
thee er bij. Daarna zijn we uitgebreid gaan zwemmen een paar uur lang.
Om drie uur gaan we allemaal naar de kamer toe. Peter gaat zijn telefoon
opnieuw installeren en ik probeer wat te slapen. Ik hoest nog lekker veel en
ben snotverkouden. Ik ben aan tissuedoos nr 4 bezig.
`s Avonds zijn Peter en ik bij Cemara de cordon blue gaan eten. Het was
lekker maar ik krijg het niet op. Ik krijg van Guzzi een klein ijsje van het huis
aangeboden. Peter vraagt koffie, maar die staat wel op de rekening. Naast ons zit een
Nederlands stel die 2 dagen op de kamer hebben gezeten met dezelfde griepverschijnselen
als ik. Hoest, verkouden, keelpijn en lichte koorts. Het zal wel weer over gaan.
Op de kamer heb ik net 2 paracethamol ingenomen en ik hoop dat ik vanavond een beetje kan slapen.
Voor nu hou ik het even voor gezien en duik ik mijn bed in.

Julian is gelukkig al weer een stukje beetje.

Zondag, 16 maart 2014.

Allereerst Martijn gefeliciteerd met je verjaardag! Ik hoop dat je een
gezellige dag en nacht hebt gehad. Wij hebben een gebakje gegeten om het
mee te vieren.

Ik heb al enige dagen flink last van mijn keel en nu is er ook nog een
stevige verkoudheid bij gekomen. Vandaag heb ik 2 kozen tissue s weg
gesnoten en Peter is nieuwe dozen bij de schoonmaker gaan halen.
We zijn wel vanmorgen naar het zwembad gegaan maar iets later dan normaal.
In het water is het heerlijk. De zon schijnt niet volop dus zjn we een paar
uur in het water. Met Julian zijn we de blaadjes uit het zwembad gaan halen
en die worden in zijn emmertje gestopt. Hij vermaakt zich prima. Om half 2
gaan we allemaal er uit. Julian gaat even slapen en wij gaan ook naar de kamer
want de grand prix gaat zo beginnen. Ik ga op bed even lezen en probeer te slapen
maar dat lukt helaas niet. Ik lig alleen maar te hoesten. Van Daphne kreeg ik
2 strepsils die ik braaf in heb genomen. Ook heb ik aspirine geslikt maar het
mag allemaal niet echt helpen. Het zal morgen wel weer beter gaan.
We gaan om half 7 met z’n allen naar Kesuma toe om te eten. We eten weer het
bekende fish fillet voor mij en de rest eet sate. Julian zit lief aan tafel te eten
en de teletubbies te kijken.
Het begint behoorlijk te onweren tijdens het eten. Gelukkig komen we droog bij
het hotel aan.
Daphne, Ronald en Julian gaan morgen met het hotelbusje naar Kuta. Ze vertrekken
om 10.00 uur.
Wij blijven bij het zwembad. We worden al lekker bruin.

Zaterdag, 15 maart 2014.

We hebben de wekker een uur later gezet, kwart over 7. Gelukkig kunnen we
handdoeken nog op dezelfde plek neer leggen. Daphne, Ronald en Julian eten
om half 10. Wij liggen dan al in het zwembad. De zon schijnt weer en het is
32 graden. Er staat een klein windje wat wel lekker is. Daphne en Ronald komen
na het ontbijt vertellen dat ze met het busje naar Hardy’s gaan. We vragen of
ze naar slippers voor Peter willen kijken. Geen probleem. Julian heeft echt
goed ontbeten vertellen ze. Ze gaan nog even naar de kamer om de buggy te
halen. Even later zien we daphne weer aan het zwembad verschijnen. Ze waren
in de Lobby om te vragen hoe laat het Hardy s busje ging. Op dat moment geeft
Julian in de hal over, tot twee keer toe. Het arme ventje. Ze hebben hem gauw
onder de douche gezet in de kamer en toen ging het wel weer. Ze gaan op het
balkon zitten en Julian gaat lekker zijn gangetje. Helaas moet hij wederom
over geven. Vlak daarna valt hij in de buggy op het balkon in slaap.

Peter gaat 2 mandjes nasi bestellen bij het tentje aan het strand. Daphne
en Ronald zien de nasi en het lijkt hun ook lekker. Dus Ronald gaat het ook
bestellen. Het smaakt weer heerlijk met een koude dieet cola er bij.
Na de lunch gaan we even naar de kamer want er is grand prix om 14.00 op de buis.
Terwijl Peter de grand prix kijkt gaan Daphne en ik met het busje naar Hardy’s.
Het is 10 minuten wachten tot het busje komt. We zijn de enige die in het busje
stappen. Bij Hardy’s moest je je tas open laten zien aan de security en daarna
kon je door lopen. We gaan eerst met de roltrap naar boven richting kleding voor
Julian. Spot goedkoop. We zoeken 3 setjes uit voor hem en leuke mickey mouse slippers.
Voor Peter kopen we ook slippers.(geen mickey mouse ;-)) Zelf koop ik nog een stoffen
tas want mijn oude stoffen tas is versleten. Bij de kassa aangekomen zorgen we voor
een lange rij want we missen een prijskaartje aan de kleding. Iedereen mopperen achter
ons. Ach ja, zeg ik, dat is normaal hier in Bali, alles op zijn tijd. Na het afrekenen
lopen we naar beneden. Nu gaan we naar de foodafdeling. Daphne kijkt haar ogen uit wat
ze allemaal hier hebben. Met een vol mandje gaan we naar de kassa. Het wachten valt dit
keer mee. Op het moment dat we naar de uitgang lopen zie ik het Hardy’s busje voor de
deur staan. Gelijk er op af lopen. Daphne kan zich nog achterin proppen en ik ga naast
de chauffeur van het busje zitten. Tien minuten later zijn we bij het hotel. We zijn
helemaal bezweet en lopen eerst naar de kamer van Daphne en Ronald. Julian loopt vrolijk
rond maar heeft behoorlijke kringen onder zijn ogen. Hij is blij met de kleertjes en micky
mouse slippers.
Ik loop ook naar onze kamer en Peter heeft net gedoucht. De slippers voelen klein aan maar
misschien dat ze nog uitlopen.
Ik ga ook even douchen want straks gaan Peter en ik met Ronald bij Kesuma een hapje eten.
Om half 7 lopen we naar Kesuma. Het is behoorlijk druk maar we kunnen nog een vrije tafel
vinden op het strand. Ik neem de gegrilde fishfillet en Peter en Ronald de sate. Het smaakt
allemaal prima en het is gezellig. Daphne was met Julian op de kamer gebleven omdat hij nog
niet lekker was. We zijn om half 9 terug gelopen naar het hotel.

Vrijdag, 14 maart 2014.

Gisteravond kregen we een brief onder de deur geschoven. Er stond in:
Vandaag 14 maart vanaf 07.00 uur tot 12.00 uur is er een private party
gereserveerd op het strand. Er staan 5 grote tenten die zijn opgebouwd
in de loop van de avond. Toyota heeft een teambuildingsparty voor de
lokale medewerkers. De ramen stonden te trillen van de herrie.
We gaan maar ontbijten, vanmorgen met z’n tweetjes zodat de jeugd een
beetje kan uitslapen. Ik werd wakker met behoorlijke keelpijn en heb
daardoor slecht geslapen. Straks een paar kopjes thee en het zal wel
beter worden. Het ontbijt was weer prima verzorgt.
We gaan nog even naar de kamer terug om de kranten te lezen en de
wekker even voor de zekerheid op kwart voor 10 te zetten. De handdoeken
liggen er al maar we kunnen ze niet te lang laten liggen.
Daphne, Ronald en Julian zijn aan het ontbijten als we bij het zwembad
aan komen. We plonsen redelijk snel in het water. Daphne, Ronald en Julian
gaan na het ontbijt even in de straat naar de winkeltjes kijken. Ze hebben
nog een paar boodschappen nodig en Daphne wil een roze petje, en een zonnebril
voor Ronald en Julian. Als ze terug komen hebben ze ook een roze petje voor
mij gekocht, 🙂 en voor Daphne ook nog een sarong. Heel leuk allemaal.
Ze gaan zich omkleden en komen ook in het zwembad.
We bestellen koffie met taart, Daphne en Julian samen een milkshake. De taart
is heerlijk! Chocoladetaart in laagjes met een aardbei bovenop.
Nadat Julian door het zwembad heeft “gezwommen” gaat hij om kwart voor 2 richting
zijn bed. Wij blijven nog even in het zwembad. Er komt een kleine onweersbui, maar
de druppels vallen mee. Om half 5 gaan we naar de kamer om ons om te kleden.
Daphne, Ronald halen bij Cemara wat te eten. Ze hebben een soort take a way
containers, dus makkelijk om mee te nemen. Wij gaan naar Bobby s of Kesuma, hangt
ook van het weer af waar we heen gaan.
Er ligt weer een brief in de kamer. Er zal drie dagen vanaf morgen gewerkt worden aan
het airco systeem. De temperatuur zal dus hoger worden in de kamers. Peter zal vast
en zeker een bezoekje aan de dutymanager brengen als het niet uit te houden is op de kamer
s avonds.
We zijn samen bij restaurant Bobby s gaan eten, waar het redelijk druk is. Ik nam nasi goreng
en Peter de sate. Helaas viel het dit keer bij allebei wat tegen. Volgende keer beter.
Gauw afrekenen en terug naar onze kamer. Peter neemt nog een koffie en ik een yogurtje.
Nog even lezen en dan gaan de lichten voor ons uit.

Donderdag, 13 maart 2014.

Weer vroeg aan het ontbijt met z’n allen. Na een paar kopjes thee en koffie
voelen we ons een beetje wakker worden. De bekende eitjes komen weer op de
borden. Gevolgd door fruit, bakmi of yogurt. Julian is niet zo een grote
eter tot nog toe. Hij vermaakt zich met de teletubbies of is een mooie tekening
op de tablet aan het maken.
Na het ontbijt nog even de kranten lezen op de kamer en dan naar het zwembad.
We gaan er gelijk in, Julian zit al in het zwembad en doet een cursus springen of bommetje
in het water maken. Met zijn bandjes om “zwemt” hij los in het zwembad. Als je hem vast pakt
trekt hij je handen weg. Hij wil het duidelijk alleen doen.
Daphne en Ronald trakteren ons op heerlijke cappucino. Voor 50.000 roepia heb je cappucino
met chocoladegebak. Had ik dat geweten……. Peter en ik hebben alleen cappucino genomen.

Daphne en ik nemen Julian even mee naar het strand. Hij kan zijn emmertje mee nemen
om er schelpjes in te doen. Daphne maakt zandtaartjes en ik zoek de schelpjes. Het
water is heerlijk! Je ziet hele kleine visjes zwemmen, zo helder is het water.
Na 4 hele schelpen te hebben gevonden lopen we terug. Na 15 minuten brand de zon
flink op je lichaam. De schelpjes worden door Ronald en Peter bewonderd.
Daphne, Ronald en Julian gaan de spullen inpakken om naar de kamer te gaan. Het is
bijna tijd voor Julian zijn middagdutje (en voor Ronald ;-)) Ze lopen nog even langs
het winkeltje voor kaarten te kopen en ook willen ze naar de kidsclub kijken en de
sportschool.
Peter en ik besluiten later ook even naar de kamer te gaan. Als we langs de kamer van Daphne en Ronald
lopen horen we Julian hard huilen. Wij lopen drie kamers verder naar nummer 701.

Met Daphne en Ronald hebben we om half 7 afgesproken om naar Cemara te gaan om daar
te gaan eten. We verheugen ons al op de cordon blue.
De cordonblue was heerijk alleen ging het bestellen fout. We bestelden 3 cordon blue’s,
Daphne is met Julian naar de kamer gegaan omdat Julian te moe was, en we kregen 1 cordon blue.
Ik ben alvast gaan eten en Peter en Ronald wat later. De rekening hadden ze ook fout gedaan
dus het liep niet allemaal vlekkeloos.
Om 21.00 uur liepen we weer naar het hotel terug. De paraplu’s konden dicht blijven. Op de heen weg
begon het net te regenen. Het was een warme benauwde dag maar in het zwembad is het heerlijk.
Slaap lekker.

Woensdag, 12 maart 2014.

Vroeg gaat weer de wekker voor ons. Om 7 uur zitten we weer met z’n allen
aan het ontbijt. Daarna omkleden en naar het zwembad toe. Vrij snel liggen
we weer in het water. Simbo komt weer even langs en verteld dat hij na
vandaag 10 dagen vrij is in verband met een ceremonie omdat zijn moeder
vorig jaar is overleden. De ceremonie duurt 10 dagen. Simbo en zijn broer
hebben een jaar moeten sparen om de ceremonie te kunnen betalen. Wij geven
hem een envelop met een bijdrage. We worden gelijk uitgenodigd om langs te
komen en hij zal nog laten weten wanneer. Hij vroeg of we een sarong hebben
en anders heeft hij er wel een voor ons. Eigenlijk zitten we er niet op te
wachten maar we kijken wel of we gaan.
’s Middags komt de bewolking opzetten en het wordt steeds donkerder. Ook begint
het te onweren. Daphne, Ronald en Julian zijn al op de kamer en wij blijven tot
half 5 bij het zwembad liggen.
De cocktailparty begint om half 6 en we hebben allemaal een uitnodiging gekregen.
We gaan er een uurtje heen en het is behoorlijk druk. Er staat een bandje te
spelen en Julian danst vrolijk rond. Daphne en ik nemen een cocktail, Ananassap met
rum en de mannen een biertje. Ook worden er hapjes uitgedeeld maar daar hebben we
geen trek in. Peter en Ronald geven de ict manager een snelle computercursus lijkt
het wel. Daphne en ik houden het voor gezien en gaan met Julian een blokje rond lopen.
Vlak voor half 7 halen we de mannen op en gaan naar het restaurant Kesuma. Het is een
eindje lopen en halverwege begint het te stortregenen. We komen er verzopen binnen
en gelukkig hebben ze het restaurant verbouwd zodat we overdekt kunnen eten. Peter
neemt een biertje en de rest een fruitsapje. Vrij snel bestellen we het eten. De
gegrilde fishfillet was zalig met een heerlijk vers knoflook sausje. Een cappucino
neem ik toe, Julian deelt samen met Daphne een ijsbolletje en de heren steken een
sigaar op.
Als het weer droog is wandelen we weer terug naar het hotel. Morgen voorspellen ze
regen maar dat kan ook weer in de avond vallen. Dat is altijd afwachten hier.
Als het weer slecht is zijn we van plan om met de taxi naar Kuta te gaan.
Voor nu is het zo nog even lezen en de ogen weer dicht doen.

Dinsdag, 11 maart 2014.

We kunnen wat langer uitslapen want we hoeven vandaag geen handdoeken
neer te leggen want we gaan met Putu een dag op stap. We zitten om kwart
voor 8 aan het ontbijt. Om 9 uur zal Putu in de lobby staan om ons op te
wachten. Het is vandaag zijn verjaardag, 40, en we hebben een paar
kleinigheidjes bij ons voor hem. We rijden eerst naar white sand beach.
Peter en ik zijn er al vaker geweest. Het is een klein wit strand met
blauw zeewater. Eerst bestellen we wat te drinken en geven we Putu zijn
kadootjes. Zijn eerste en enige kadootjes van vandaag. Zijn familie viert
het niet, alleen voor de kinderen. We geven hem een sleutelhangertje met
een klompje er aan en een blikje delfs blauw, gevuld met stroopwafels.
Hij maakt het gelijk open en eet er een op. Hij vindt ze heerlijk. Daphne,
Ronald en Julian lopen nog even naar de zee.

Daarna rijden we naar het apen bos, monkey forrest. Julian vind het geweldig
al die apen. Er zit een grote aap op een muur waar twee vrouwen naast zitten.
Ze vraagt of we naast de aap willen gaan zitten. Eerst gaat Daphne, daarna
Ronald en Julian gaat er ook naast zitten. Bij een fontein springen de apen
in het water en spelen met elkaar, heel leuk om te zien. We lopen naar de auto
terug en zien de apen op elektriciteits draden lopen richting de winkels.

Onze volgende en laatste stop is Carrefour. Een groot warenhuis waar van alles
te koop is. Ronald en Daphne kopen een strandsetje en een strandbal voor Julian.
Voor de rest is de chipsvoorraad van Carrefour nu leeg. De man bij de kassa zal
wel gedacht hebben. Ook hebben we veel yogurtbakjes ingeslagen en voor D R en J
broodjes en croissantjes want die eten op de kamer vanavond. We denken dat de
dag voor Julian lang genoeg is geweest, zodat hij lekker op tijd naar bed kan.
We verdelen nog even de boodschappen en wij leggen ze in onze kamer zodat we
gelijk door kunnen lopen naar Cemara. We zijn kapot, en eigenlijk te moe om te
eten. We bestellen een biertje en een dieet cola en vrij snel erna het eten.
We hebben heerijke cordonblue met frietjes gegeten. Gelijk afgerekend en we zijn
naar onze kamer gelopen. Tot onze verrassing zagen we een nieuw espresso apparaat
met cupjes staan. Peter heeft hem uitgeprobeerd en het smaakte lekker sterk.
Ik maak de blog af en Peter leest de kranten nog even door. Het is acht uur
geweest en het duurt niet lang voordat we gaan slapen. De wekker gaat weer
vroeg morgenochtend, kwart over 6.