Maandag, 10 maart 2014.

Vanmorgen gezellig ontbeten met z’n allen in de ontbijtzaal. Julian had Lala en
zijn gele bus bij zich. Hij drinkt lekker veel maar eten heeft hij nog geen trek
in. Dat komt vanzelf wel weer. Hij gedraagt zich heel goed vanmorgen en is gezellig
aan tafel. Hij kan niet wachten tot dat we naar het zwembad gaan. Eerst maar eens
gaan omkleden. Vandaag weer vollop zon te zien en we zitten wederom op dezelfde
plaatsen aan het zwembad. We plonsen vrij snel in het water, en we blijven er
lang in. Dat was niet zo slim want we zijn aardig verbrand. Ondanks het smeren.
Om kwart voor 1 gaan Daphne, Ronald en Julian naar hun kamer zodat Julian en papa
en mama, ;-), even kunnen uitrusten.
Wij bestellen een nasi goreng, van het tentje aan het strand, en we eten het lekker
op onze ligstoelen op. Heerlijk. Wat is het leven toch slecht hier, pff.
Ik moet ook zeggen, ik mis het telefoon gestalk op mijn werk helemaal niet. Wat een
rust hier.

Om half 8 gaan we richting Bobby s, Julian heeft vanmiddag 4 uur geslapen en is zeer
goed uitgeslapen. De tablet gaat mee waar de teletubbies op staan en waar hij naar
gaat zitten kijken als wij aan het praten zijn. De nasi met sate, en frietjes met sate
worden weer besteld. Een gezellige avond is het die we om kwart voor 9 afsluiten als we
terug naar het hotel lopen. De kikkers worden nog even bewonderd door Julian en dan gaan
we naar onze kamers. Nog even een filmpje kijken en op de e reader lezen voordat we gaan
slapen.

Zondag, 9 Maart 2014.

De wekker gaat weer lekker vroeg en om kwart voor 7 zitten Peter en ik aan het ontbijt, nadat eerst we eerst de handdoeken op de stoelen hebben neergelegd. Daphne, Ronald en Julian slapen uit
na de lange reis van gisteren. We bestellen gebakken eieren en nemen croissantjes en yogurt/fruit toe. Daarna gaan we naar de kamer om ons om te kleden en. Daphne, Ronald en Julian komen om kwart over 10, na hun ontbijt. Ze kijken hun ogen uit, wat voor ontbijt er uitgeserveerd staat. De serveersters rennen voor Julian maar hij weigert iets te eten. De sapjes drinkt hij wel. Als hij trekt heeft zal hij wel gaan eten.
Het zwembadwater is lekker. We vermaken ons allemaal in het water. Simbo, de aardigste zwembad medewerker is er ook s middags weer en hij is verrast om ons weer te zien. Trots verteld hij dat hij opa van een derde kleindochter is geworden. Daphne stuurt Putu een berichtje of we morgen met hem een tripje kunnen maken. Helaas moet hij s middags gasten van het vliegveld halen. Hij komt dinsdagochtend ons halen en dan gaan we met z’n allen een uitstapje maken. Putu is dinsdag jarig. Dat gaan we niet vergeten.

Om half 3 gaan D R en J een ijsje halen en ze vertelden dat je er tegenwoordig ook koffie met appeltaart kan bestellen voor 50.000 roepia, 3,10 omgerekend. Julian gaat na zijn ijsje, zijn bed in en ik denk dat zijn papa en mama ook een tukje gaan doen. 😉 Wij gaan om 5 uur naar boven. Peter gaat eerst douchen en ik erna. tussen half 7 en kwart voor 7 hebben we afgesproken om wat te gaan eten bij een van de restaurantjes aan het strand. Julian is nog een beetje uit zijn doen en Daphne en Ronald gaan met Julian op de kamer eten. Dat is op dit moment het beste voor hem. Hij is ook behoorlijk verbrand op zijn armen. Gelukkig hebben we vorig jaar zonnebrand hier gekocht van Aloevera en dat heet Bananenboat en dat gaan Daphne en Ronald gelijk er op smeren. Wij besluiten om naar Bobby”s te lopen om daar een hapje te gaan eten. Ze hebben mooie nieuwe tafels en het ziet er een stuk beter uit. Ik bestel de nasi en Peter de kipsate. We hebben heerlijk gegeten hier. Voor herhaling vatbaar.
D R J hebben frietjes voor op de kamer besteld en hebben ook lekker gegeten. Daphne ging lekker in bad liggen toen Julian in bed lag.
Het is nu bijna kwart voor 10 en gaan wij ook zo slapen. Morgen gaat om kwart over 6 weer de wekker.

Vrijdag, 7 maart 2014.

De wekker gaat om 6 uur s morgens. We staan gelijk op en ik ga eerst de badkamer in. Mijn koffer is al dicht en die breng ik alvast naar beneden. 21 kilo, pff. Peter neemt zijn eigen koffer mee naar beneden. Nog een laatste cappucino drinken voordat de taxi voor de deur staat.
En ja hoor nog een kwartier vroeger gaat de deurbel. Kwart voor 7!!!Echt belachelijk zo vroeg als pas 5 uur later je vlucht gaat. We blijken ook nog de enige te zijn tijdens deze rit. Met een nood vaart scheurt ze over de A4. En als ze een bocht om gaat lig ik zowat op de grond in het gangpad. We waren haar laatste klanten deze nacht en ze had het wel gehad. Nu snappen we ook waarom we eerder werden opgehaald. Ze had anders 2 uur niets te doen….
We komen om 5 voor half 8 op schiphol aan. We gaan op een bankje zitten wachten op Daphne, Ronald en Julian. Ze zijn er om half 9. Eerst maar zo gauw mogelijk de koffers afgeven. Daphne regelt het allemaal en daarna gelijk door naar de douane. We pinnen eerst dollars om de visa later te kunnen betalen. Dan wordt het tijd om ons vaste ontbijtje te gaan halen bij de Mac Donald. Daphne besteld 4 keer hetzelde ontbijt inclusief heerlijke cappucino
en een jus d orange. Het smaakt prima. Julian heeft er even geen zin in en wil helemaal niets. We negeren hem een beetje en komt hij vanzelf wel weer in zijn hum.
Nadat Peter nog even een telefoontje beantwoord uit zoetermeer en een zoveelste afspraak maakt om langs te komen na de vakantie sluiten we dat hoofdstuk tijdelijk even af.

We lopen naar Gate 5 om door de security check te gaan. Ik was weer de lul en moest mijn schoenen uit doen, die werden nagekeken. Zelf werd ik onder mijn voeten gefouilleerd. We konden als eerste het vliegtuig in omdat we een kind bij ons hadden. De achterste stoelen zijn voor ons bestemd. Prima plekken. Als de deuren dicht gaan , is er een rij met 3 stoelen vrij. Ik ga gelijk daar zitten en leg mijn tas op de stoel er naast. Ronald heeft ook naast zich 3 vrije stoelen. We zitten dus allemaal ruim. We blijken vertraging te hebben omdat er iets met de slurf mis is. Uiteindelijk vertrekken we om half 1. Ze beschikken over weinig personeel dus ze rennen zich kapot. Julian krijgt als eerste zijn eten maar hij heeft geen trek. Hij is snipverkouden maar houdt zich heel goed. Wij krijgen fishfilet met krieltjes, een bruin bolletje met stukje kaas, een stukje appeltaart, twix, pinda s, en een soort tucjes oja en nog een schaaltje met zalm. Het zal eens niet over eten gaan deze blog….Af en toe valt Julian na het eten in slaap. Gelukkig heeft hij de teletubbies op de ipad dus als hij wakker is kan hij er naar kijken. Fantastisch hoe hij zich heeft gedragen deze reis.Tussendoor worden er weer snacks uitgedeeld. Bij mij lukt het slapen dus niet. Peter, Daphne en Ronald sukkelen om de beurt weer in slaap. Het lukt mij niet in slaap te vallen, hoe moe ik mij ook voel het lukt niet.
Dan maar aan de blog werken en wat lezen op de e reader.
Twee uur voor we gaan landen krijgen we een ontbijtje, Peter neemt nasi en de rest neemt ei. Foto s volgen later. We zijn nu bijna in Kuala Lumpur.
Veilig geland in Kuala Lumpur. We gaan gelijk naar het treintje toe wat we aan Julian hebben beloofd. Twee keer een ritje heen en weer rijden. Daarna is het even wc tijd en gaat Peter zich omkleden. Gelukkig hebben we Ronald bij ons want Peter liet zijn joggingbroek in de wc liggen. We sturen een paar berichtjes richting Nederland en dan gaan we weer boarden voor het laatste stukje vliegen naar Bali. Het is lekker leeg in het vliegtuig dus vlak voor het eten ga ik ergens lekker ruim zitten. Ik kreeg omelet met een worstje en schijfjes aardappels en een bekertje jus d orange.
Ik ben behoorlijk moe nu. Een half uur voor we gaan landen val ik even in slaap.

We worden met bussen naar het vliegveld gebracht. De visa papieren inleveren en we gaan door de douane heen. De koffers komen al vlug en na nog even gepint te hebben, lopen we naar Putu
die ons al staat op te wachten. Het vliegveld is vernieuwd en ziet er moderner uit.
We zijn dood op allemaal. Peter en Daphne regelen de kamers in het hotel samen, nog even een bedje voor Julian
uitzoeken en we gaan naar boven. Mooie kamers zijn het wederom. We besluiten na het uitpakken van de koffers, en als Julian even heeft geslapen nog een uurtje te gaan zwemmen. Het water is lauw warm en we beginnen in het
pierebadje. De opblaas krododil vind Julian mooi maar is er niet op te krijgen in het water. Om half 7 gaan
we er uit om ons om te kleden voor het avond eten. We spreken af om kwart over 7 en dan lopen we even naar
Cemara. Peter en ik de snapper en Ronald en Daphne kipsate. Het smaak voortreffelijk. Julian is doodmoe en gooit zijn speelgoed liever op de grond. We zijn allemaal kapot en na het eten rekenen we gauw af en gaan naar de kamers
toe om op tijd te gaan slapen. Welterusten!

Donderdag, 6 maart 2014.

De koffers zijn gepakt. We zijn er klaar voor. Het is voor het eerst dat het gewicht
van de koffer, per persoon, boven de 20 kilo is. Dat doet mij aan iemand denken …. Gelukkig
mogen we bij Malaysia airlines 30 kilo per koffer mee nemen. Vanmiddag heb ik met Lisanne
na mijn werk de laatste dingen in Leidsenhage gekocht. Peter kreeg ondertussen
een telefoontje dat de taxi om 7 uur s morgens voor de deur staat. Belachelijk vroeg
maar het is niet anders. Daphne, Ronald en Julian zullen om ongeveer half 9 op Schiphol zijn.
We vliegen weer met Malaysia airlines, MH 017, om 12.00 uur.

Woensdag, 26 februari 2014.

Het is weer Bali tijd. Volgende week vrijdag vertrekken we weer richting Bali.
Dit keer gaan we met Daphne, Ronald en Julian. De meeste inkopen zijn gedaan
en nu moeten de koffers nog worden gepakt. De taxi is door Daphne geregeld en die zal voor
ons tussen 8 en half 9 s morgens voor de deur staan. De vlucht vertrekt om 12 uur.
Ook dit keer zitten Peter en ik op de achterste stoelen van het vliegtuig en Daphne
en Julian zitten voor ons, Ronald naast ze aan het gangpad.

Wij krijgen dit keer suite 701 en Daphne,Ronald en Julian hebben suite 709.

Woensdag, 19 juni 2013.

De dag van vertrek,afgelopen dinsdag, was het bewolkt weer.
Het laatste ontbijt en het was heel druk in de ontbijtzaal.
Tijd om weer naar huis te gaan. We leggen de handdoeken neer
maar de zon zien we niet komen. Toch gaan we nog even zwemmen.
De koffers staan ingepakt en we zijn klaar voor vertrek. We
blijven tot half 1 op de kamer en Sari belt ons op dat ze
de hoteltaxi voor ons heeft geregeld en dat hij over 10 minuten
klaar staat. Een laatste blik in de mooie suite en we gaan naar
beneden. Sari staat ons op te wachten met nog een manager om
afscheid van ons te nemen. Zelfs Wisnu belt nog even naar ons
op om een goede reis te wensen. Eindelijk is het dan zover.
De taxi staat klaar en de koffers gaan in de auto. We worden
uitgezwaaid nadat Sari nog vertelde dat ze in juli voor 2 weken
cursus naar Amsterdam komt. Ze zal wel mailen mocht ze vragen
hebben want zo een lange vlucht en naar Nederland is ze niet
gewend.
Op vliegveld is een enorme drukte en de rijen zijn tot buiten.
We lopen naar de incheckbalie en tot onze verbazing mogen we
inchecken bij de business balie omdat we alleen onze koffers hoeven
af te geven. Vrij snel verloopt alles en we gaan nog even de lounge
in en nemen we daar nog iets te eten en drinken. We zitten gelijk
vol en hoeven in het vliegtuig niets meer te hebben. We zitten op
plekken 26 j en k en als we daar naar toe lopen zit er een vrouw op
onze plek. Peter zegt dat zijn onze plekken en ze druipt af. Het vliegtuig
zit helemaal vol. Het is maar 2 1/2 uur vliegen. Het eten was inderdaad
niet veel bijzonders en nemen alleen wat te drinken.
Op Kuala Lumpur moeten we 5 uur wachten en lopen vrij snel naar de ligstoelen.
Gelukkig is er nog plek. Daar komen we de tijd wel door. Gratis internet
voor 3 uur. We zijn best al moe als we het vliegtuig in gaan en wederom zit
er weer iemand op onze plek. Dit keer zijn het waardeloze plekken, zeer krap
en bij Peter zijn voeten zit er een soort verwarming die heel warm is.
We eten eigenlijk niets want hebben geen trek. Moe zijn we wel maar kunnen
de slaap niet vatten. Na een tabletje vallen we in slaap en worden 5 uur
later wakker. We nog maar iets van 4 uur en dat schiet lekker op. 2 Uur voor
tijd gaan de lichten in het vliegtuig weer aan en krijgen we ontbijt. We eten
alleen een yoghurtje en koffie en thee en voelen ons wel gebroken.
Prima vlucht gehad achteraf en we lopen naar de douane en kunnen er gelijk
door heen. De koffers komen als eerste van de band. Waarschijnlijk omdat we
bij de businessclass hadden ingecheckt. Op weg naar de taxi en gelijk naar huis.

Maandag, 17 juni 2013.

Vroeg zaten we in de ontbijtzaal zodat we nog optimaal
van de zon kunnen genieten. Het is aardig benauwd weer.
Peter neemt vanuit de kamer een cappuccino mee naar het
zwembad. Nadat we ons ingesmeerd hebben gaan we vrij snel
het water weer in. Gerard en Ans volgen later.
Vanavond gaan we niet met z’n vieren eten. Wij willen
weer naar Mona Lisa en zij eten liever nasi vanavond.
Zelf vinden we het ook rustig om alleen met z’n tweeën
te eten. S middags beginnen wolken over te drijven en
een paar regendruppels vallen. We zitten onder de parasol
en blijven droog. We gaan om 4 uur naar de kamer en ik pak
de koffers alvast in. Eigenlijk zo klaar. Een koffer met wasgoed
en in de andere koffer de rest.
Voordat we gaan eten betalen we eerst de rekening van het hotel
bij de receptie en nemen dan een taxi naar Mona Lisa. Daar
aangekomen zitten we ons voorafje te eten en komen we er achter
dat we nog geen geld hebben gepind. Gauw in de portemonnee kijken
of we nog genoeg hebben. Gelukkig hebben we genoeg. We zitten
buiten maar niet achter in de tuin waar we eerder zaten maar
aan de voorkant van het restaurant. Niet zo heel gezellig maar
voor de rest zit alles vol. Het eten was prima en nemen geen
koffie of toetje meer. We lopen een behoorlijk stuk terug naar
Hardy ’s omdat we eerst geld moeten pinnen. Helaas komt er nog
geen taxi aan en lopen richting hotel totdat er een taxi
aan komt. Gelukkig, komt er een aan en laten we ons vlakbij
het hotel afzetten. Nog geen 10.000 roepia zijn we kwijt
dit keer. (80 cent) In het hotel heeft Peter nog een paar
foto’s gemaakt die later wel op de blog volgen.
Wij vliegen morgen om 10 over 4 naar Kuala Lumpur.
Helaas moeten we in Kuala Lumpur bijna 5 uur wachten op onze volgende
vlucht naar Amsterdam, waar we s morgens om kwart over 6
aankomen. Tijdens het wachten gaan we de lounge in waar
we wat kunnen drinken, eten en internetten in relaxte stoelen.
Ik zal blij zijn als we de vluchten weer achter de rug hebben.

Zondag, 16 juni 2013.

Tja eigenlijk niet zoveel te zeggen. Elke dag een beetje hetzelfde.
Vanmiddag was er bijna een knokpartij bij het zwembad. 4 Australische
pubers zochten ruzie met een Indonesiër maar het liep met een sisser af.
Gelukkig zijn ze vertrokken uit het hotel vanmiddag.
Het zwembadwater was heerlijk verkoelend. Niet te veel in de zon staan
want verbranden we weer. Peter is al aan het vervellen op zijn armen.
Bij een winkeltje hier verderop in de straat verkopen ze aloeavera gel
wat heel snel werkt als je verbrand bent. Het is niet verkrijgbaar in
Nederland in de handverkoop alleen misschien op recept van een arts.
Er zitten algen in het flesje. Ben benieuwd of we ze door de douane
krijgen, en anders jammer.
Met Gerard en Ans zijn we bij Mona Lisa weer gaan eten. De heren hadden
weer de biefstuk en ik nam de red snapper en Ans verschillende soorten
vlees.
Zij namen nog ijs met geflambeerde banaan toe en wij cappuccino.
Met de taxi weer terug naar het hotel.
Nog even relaxen en de blog doen en daarna slapen.

Vrijdag, 14 juni 2013.

We zaten nog vol van gisteravond en hebben niet zo een
trek in het ontbijt. We nemen wel een gebakken ei met
yoghurt of ananasstukjes.
Op de kamer gekomen zetten we de wekker op kwart voor
10 en duiken nog even ons bed in. Om 10 uur zitten
we op onze stoelen bij het zwembad. De zon komt tussen
de wolken schijnen en het is weer een prachtige dag.
Tussen de middag krijgen we trek en bestellen we een
rietenbakje met nasi die we bij het zwembad opeten.

We proberen zoveel mogelijk nog in de zon te liggen
want zoveel dagen hebben we niet meer. Peter smeert
nog wat olie op zijn gezicht want hij vindt zichzelf
nog niet bruin genoeg. Hij zegt dat ik bruiner ben
maar ik doe er niets voor. Lig in de schaduw onder
een parasol. Het zal van het zwemmen zijn dat ik bruiner
ben waarschijnlijk.
S middags om kwart over 5 gaan we terug naar de kamer
en komen we er achter dat internet het niet meer doet.
Peter er de ziekte in en belt boos de receptie op dat
ze iemand moeten sturen. Hij wordt gelijk terug gebeld
dat er iemand aan komt. Wonder boven wonder staat er
binnen 10 minuten iemand aan de deur. Het wordt gemaakt
en alles werkt weer. We gaan gelijk de deur uit en pakken
een taxi. De chauffeur weet niet waar het restaurant is.
We vertellen dat het voorbij supermarkt Hardy’s is. Na
heel wat afgezocht te hebben zie ik het restaurant Mona
Lisa. Gelukkig is er plek, we zijn de enige, maar normaal
zit het vol. We gaan in de tuin zitten en krijgen lekker
een ventilator op ons gericht. Wederom hetzelfde van het
huis voorafje en nemen daarna carpaccio van beef. Lekker
met sla erbij. Als hoofdgerecht nemen we de Poivre Noire,
biefstuk. Het smaakte goed, met frietjes en groente erbij.

We hebben heerlijk gegeten en hebben zelfs geen trek meer in een cappuccino. We vragen om de rekening en komen hier zeker weer terug. Als we naar buiten lopen komt er net een taxi aan. Tot onze stomme verbazing zit het restaurant tegenover Starbucks. Dat wisten we niet dat er ook een in de buurt zat. De taxi was al aangehouden dus stappen we in en gaan
terug naar het hotel.
Ik ga de blog bijwerken en Peter geniet weer van het internet.

Donderdag, 13 juni 2013.

De laatste dagen van deze vakantie zijn in zicht. Gelukkig nog
steeds mooi weer. s Morgens is het bewolkt weer maar dan breekt
in de loop van de morgen de zon weer door. Vanmiddag kwam
Gerard bij ons zitten aan het zwembad, normaal zit hij met Ans
op het strand. Gezellig zitten we te kletsen en het valt opeens
op dat twee Australische mannen heel wat flesjes bier op hebben.
Ik denk dat er 25 lege flesjes op de bar stonden. Twee Nederlandse
jongens gaan ook aan de bar zitten en die vragen of ze dorst hebben.
Wij lagen in een deuk van het lachen. De twee Australische vrouwen
zaten op afstand langs het zwembad hun mannen in de gaten te houden.
Peter zei dat de mannen vanaf 1 uur al aan de bar zaten te drinken en
nog niet van hun kruk af waren gekomen. De barkrukken staan dus in
het zwembad. Ik zei gelijk, gatver! dan pissen ze dus in het water,
want als je zoveel drinkt moet je echt wel naar de wc. Ik ben het
water niet meer in gegaan. Vanavond worden er weer emmers chloor in
het zwembad gegooid en morgenochtend liggen ze nog in coma dan kunnen
we gerust weer zwemmen.
We spreken met Gerard en Ans af om samen te gaan eten bij Mona Lisa.
We gaan met de taxi daar heen want het is te ver om te lopen. Zij
hebben er gisteren gegeten en het was heerlijk vertelden ze. Gelukkig
is er nog plek voor een tafel met 4 personen. We krijgen van het huis
een klein voorgerechtje tomatenpartjes in een sausje, stokbrood en
kruidenboter. We hadden zelf als voorgerecht gekozen Vietnamese loempia s
in een bakje die je ook kan opeten. Het zag er leuk verzorgd uit. We
bestelden er twee en hebben het gedeeld, anders is het te veel.
Peter en ik namen de cordon blue en Gerard had biefstuk die er fantastisch
uit zag. Ans had gepofte aardappel met slice beef. We sloten af met
cappuccino. Gerard zat weer op zijn praatstoel en denkt dat hij suiker
in zijn koffie doet, maar hij pakte een zoutzakje. Niets in de gaten en
nog even roeren en een lekkere grote slok neemt hij. Hij riep gelijk,
gatverdarrie!!! Ik zie dat zoutzakje liggen en de rest ook en we moesten
zo erg lachen. Hij bestelde nog een nieuwe en ik leg voor de zekerheid
een suikerzakje voor zijn neus.
Het was een gezellige avond. Peter en ik besluiten morgen samen er nog
een keer heen te gaan. Gerard en Ans zijn een dag weg met een gids.
We zijn om half 10 terug op de kamer. Ik was te moe voor de blog. Onze
bovenburen rennen tot 12 uur s nachts door de kamer en we kunnen niet
slapen.