Regen en zon.

Vrijdag, 25 januari 2013.

Allereerst de felicitaties voor Annika die vandaag 18 jaar is geworden.
Vanmorgen gaat de wekker om kwart over 6. Ik ga mij eerst aankleden en
kijk dan naar buiten, het regent. Toch gaan we vroeg ontbijten. De
handdoeken zijn al op de stoelen gelegd door Nel. Zij is al druk baantjes
aan het zwemmen. Voor ons eerst ontbijten. Een gebakken eitje op toast
en een vers stukje warm brood en yoghurt toe. Na het ontbijt nog naar
de kamer en omdat het toch nog regent zijn we ons bed ingedoken tot
10 uur. We worden wakker en de zon schijnt gelukkig.
We zijn al behoorlijk bruin geworden maar we beginnen nu te vervellen.
Om half 11 liggen we in het water tot een uur of 12. Nel en Hans vragen
of we mee gaan lunchen bij Cemara om 1 uur. Gezellig, eerst even omkleden.
De dames nemen een kip/ananas salade en Peter een Cesar salade en Hans
een soto ajam soep. Het was heel gezellig. Er komen weer donkere wolken
aan als we terug lopen naar de stoelen bij het zwembad maar Peter en ik
blijven onder de parasol zitten. De rest gaat naar binnen voor een komende
bui. Het gaat inderdaad regenen maar we blijven redelijk droog onder
de parasol. Na de bui gaan we nog even het water in tot half 5 en daarna
op de kamer douchen.
We kijken naar de Australische tennis finale tussen Murray en Federer en
gaan na de tweede set avondeten bij Cemara.
Ik neem wat nieuws. Nasi Campur, heerlijke verschillende soorten vlees!
Peter neemt saté met frietjes. We hebben lekker gegeten. Op het moment
dat wij weg gaan komen Hans, Nel en Els er aan. Ze vragen of we bij ze
komen zitten maar we gaan terug naar de kamer. We willen nog het laatste
stukje van de finale tennis afkijken.
Morgenochtend weer vroeg de wekker want anders heb je geen plek bij het
zwembad onder een parasol. Daarom gaan we op tijd slapen.

Nel en Ellen in het babybad

Categories: Standaard | Leave a comment

Wederom een stralende dag.

Dinsdag, 22 januari 2013.

Na een lekker ontbijt gaan we naar de kamer waar we vannacht heerlijk
hebben geslapen. Om 9 uur zijn we al bij het zwembad waar OBI Nel al
handdoeken voor ons neer heeft gelegd op onze stoelen. Hans en Lenie
komen ook nog even langs om te kletsen om te vragen hoe het gisteren
is afgelopen met de kamer. Ze vragen Peter zijn hulp in om een Engelse
mail te sturen naar het hotel om alvast een kamer vast te leggen voor
eind november 2013. Peter spreekt af om het om half 1 op onze kamer
te doen zodat we dan even uit de zon zijn.
De mail is verzonden en het verzoek van Hans en Lenie is om een foto
van hun beide te maken omdat hun dochter vandaag jarig is. Natuurlijk
is het geen probleem.
We besluiten om vanavond weer bij Kesuma te gaan eten. Het is een stukje
lopen, maar als er een windje staat is het lekker. We hebben te weinig
water gedronken vandaag en dat voel ik gelijk in mijn hoofd. Voordat
we op weg gaan neem ik 2 finimal in en gaat het beter. Aan het
strand is nog een tafel vrij en bestellen we cola en een bintang en gelijk
allebei fish fillet. Er komt een man met een grote doos vuurwerk aan en
zet allemaal pijlen in de grond. We denken al waarom doet hij dat. Er komt
een jong stel met een moeder aan en die gaan zitten op een bank voor ons.
Die meneer begint met het aansteken, lekkere harde knallen met siervuurwerk.
Als bijna alle vuurwerk is afgeschoten schiet er een pijl de verkeerde kant
uit en gaat richting het bankje waar die mensen op zitten. Het meisje springt
opzij, moeder valt achterover van het bankje en de jongen heeft de vuurpijl
tegen zijn been gekregen. Hij rent opzij maar zijn onderbeen is verbrand.
Er wordt gelijk water op gedaan en ze vertrekken vrij snel. Ik denk naar
het ziekenhuis. Het begint ook te regenen en we pakken ons drinken en gaan
binnen zitten. De fish filets waren heerlijk. Gelukkig stopt het met regenen
en kunnen we naar het hotel terug lopen.
Voor 125.000 roepia zijn we klaar, dat is 11 euro.

Categories: Standaard | Leave a comment

Kamer 702 of kamer 714

Maandag, 21 januari 2013.

Schitterend weer hebben we de afgelopen dagen gehad. We mogen echt niet klagen.
Vandaag krijgen we een nieuwe kamer is ons door Wisnu beloofd, kamer 714.
Iedereen zou ons voor gek verklaren om zo een mooie suite op te geven, maar op
het balkon staat geen zuchtje wind omdat we ingebouwd zitten. Eerst overdag
lekker zonnen en we verblijven vooral veel in het zwembad. We zijn dan ook al
aardig bruin geworden.
Met onze OBI buren kunnen we inmiddels goed overweg en zijn we al uitgenodigd om een
glas whisky, (ikke niet hoor) te komen drinken.
Om 17.00 uur gaan we naar de kamer omdat Wisnu ons beloofd had dat hij even
een berichtje achter zou laten als we konden verhuizen naar kamer 714.
Kwart over 6 is het en we hebben nog niets gehoord. We sturen hem een sms’je. Gelijk
gaat de telefoon over, hij was ons vergeten. Duizend excuses weer maar hij zou
er gelijk aankomen. Idd binnen 5 minuten was hij er. Hij liep met ons naar kamer
714 en wat een schrik als we binnen komen. Heel klein, haha. Ik loop gelijk naar
het balkon en een heerlijk windje staat daar. Peter en Wisnu komen er ook bij
staan. Op dat moment waren we tevreden. Wisnu nodigt ons nog uit voor een
etentje in het restaurant van het hotel en we worden uitgenodigd bij hem thuis
omdat hij een nieuw huis heeft gekocht. Allemaal leuk!
Hij gaat nog even aan het werk en wij gaan weer de kamer binnen. We ruiken een
urinelucht die uit de airco komt. Ook de airco werkt niet goed, het is
bloedheet in de kamer. We pakken nog niet de koffers uit. We hebben nog een kaartje
van de suite. We zijn brutaal en Peter sms’t Wisnu die inmiddels naar huis is.
We vragen of we terug naar de suite kunnen. We voelen ons wel schuldig maar we
moeten nog 3 weken verder. Hij overlegt even en sms’t terug dat het geen probleem
is. We verhuizen alles terug naar kamer 702 en we zijn zo blij! We bedanken hem
en kopen nog een cadeau voor hem, voor alle moeite die hij voor ons heeft gedaan.
Het is inmiddels half 10 en we hebben nog niet gegeten. We bellen roomservice
voor een beefburger. Daarna zijn we zo moe dat we gelijk zijn gaan slapen.

Categories: Standaard | Leave a comment

Herris en zijn familie gezien

Zondag, 20 januari 2013.

Onze aardige OBI (overwinteraars Bali Indonesië) buren hadden voor
ons al de stoelen gereserveerd vanmorgen. Gelukkig zaten we onder
de parasol want vandaag scheen de zon volop.
Na het ontbijt naar de kamer om ons om te kleden en daarna even
het zwembad in voor wat verkoeling. We hebben om 11 uur met Herris
afgesproken bij restaurant Bobby’s. De kadootjes voor Putu en Elleni
hebben we aan ze gegeven. Ze waren er blij mee. Van Herris kregen
we Balinese “lekkernij”. Groene balletjes van kokos met daarin iets
van stroop. Ik beet er een stukje van en de stroop spoot er uit.
Mijn witte broek zat onder en ook de tafel. Iedereen lachen natuurlijk.
Ook hadden ze een groen drankje wat er niet uit zag en nog erger
smaakte. We hebben het geproefd maar niet opgedronken, maar heeft Peter
eerlijk gezegd dat we het niet zo lekker vonden. Vervolgens kregen we rolletjes
deeg, leek op een kleine pannenkoek met een vulling er in. Die heb ik maar opgegeten
en de rest hebben we meegenomen en het ligt nu in de koelkast.
Na anderhalf uur namen we afscheid van ze maar we zien ze nog een keer
voordat Herris vertrekt naar Miami om weer 10 maanden op een boot te gaan
werken. Hij heeft geen vrije dagen tijdens de 10 maanden werken en een kwartiertje
lunchpauze om gauw iets te eten. Maximaal 4 uur slapen en dan weer aan de slag.

Elleni 2 jaar


“s Middags nog even lekker gezwommen en lekker luieren. We worden al aardig
bruin. Om 5 uur gaan we naar de kamer om even te douchen en het nieuws via
internet te lezen. Nog meer sneeuw in Nederland lezen we.
Om 7 uur lopen we richting restaurant Cemara waar ze ons met open armen
weer ontvangen. Het is er behoorlijk druk dus bestellen we snel.
We nemen allebei filet snapper met een gedeelde Cesar salade. Heerlijk
is het. Er staat een lekker windje aan het strand maar wel muggen die
steken. Morgen maar van te voren even insmeren.
Op de kamer nog even lezen en de blog maken.
Voor de voetbalfans veel plezier met de wedstrijd Ajax-Feyenoord kijken
en maar hopen dat Ajax wint.

Categories: Standaard | 1 Comment

De afgelopen dagen…

Zaterdag, 19 januari 2013.

De afgelopen dagen hebben we wisselend weer gehad. Overdag redelijk droog
en tegen de tijd dat je eigenlijk je kamer uit wil om te gaan eten begint
er een stortbui. We wachten de bui altijd even af en beslissen dan of we de
deur uit gaan of roomservice bellen. Gisteravond regende het ook zo hard dat
we een beefburger (die we gedeeld hebben) met frietjes hebben besteld.
Sinds gisteren kregen we een weegschaal op de kamer. Wij vroegen ons al af
waarom we die opeens kregen. Nu blijkt dat alle kamers met zeezicht een weegschaal
hebben gekregen. We maken er gelijk gebruik van en er zijn al een aantal kilo’s er af, bij
allebei. We ontbijten natuurlijk vroeg en niet veel en avondeten. Ik moet zeggen
vanmiddag hadden we allebei trek en heeft Peter een tunasandwich besteld. Hij was
heerlijk!!! Dat was om 2 uur en ik zit er nu nog vol van, (kwart over 6 als ik dit
schrijf).
Vanmorgen toen we de handdoeken hadden neergelegd om half 7 zijn we gelijk door naar
het ontbijt gegaan. Koffie/thee/water, gebakken ei met toast en 2 stukjes vers
afgesneden wit brood met een beetje jam. Meestal nog iets van fruit of yoghurt toe.
Daarna nog even naar de kamer om het nieuws op internet te volgen en om 9 uur half 10
gaan we richting zwembad. Vanmorgen liepen we naar ons vaste stekkie en daar zat een
mevrouw op “mijn” plek. Zij zei dat er op die stoel geen handdoek lag dus zij is daar
gaan zitten. Op de stoelen er naast lagen wel 2 handdoeken, maar een stoel staat dan niet
onder een parasol, dus in de zon. Tja, ik ga daar geen drama van maken en ben op die
andere stoel gaan zitten. Hadden we dat maar niet gedaan want die vrouw naast mij bleef kletsen.
Op zich heel gezellig, maar zij had een ongeluk in de bus gehad in Bali en daar had
ze een wond aan haar been aan over gehouden. Daar had zij het de hele tijd over. Op
zich niet erg maar dat ze daarna al haar familieleden af gaat met het vertellen aan welke
ziektes ze zijn overleden dan wordt je daar wel even gek van. Gelukkig ging ze s middags
even naar haar kamer. Ik heb mijn stoel iets verschoven en ben gaan lezen. Toen ze terug
kwam ging ze liggen slapen.
Af en toe viel er nog een regenbui maar onder de parasol bleef je redelijk droog.
De bejaardenclub (OBI) zijn ook gearriveerd maar daar zitten leuke mensen tussen met wie we
contact hebben. Zo jong zijn wij ook niet meer, dus het klikt wel. Het is een groep mensen
uit heel Nederland, die overwinteren in Bali. Er zitten een aantal behoorlijke kakmensen tussen.
Om 17.00 uur gaan we naar de kamer want er komt weer een flinke bui aanzetten.
We zitten nog redelijk vol van de tonijn sandwich dus of we straks trek hebben
weet ik niet. Denk het niet.
Anders een rustig avondje, met lezen of even tv kijken.
Slaap lekker!

Categories: Standaard | Leave a comment

Hier en daar een bui.

Dinsdag, 15 januari 2013.

Pe

Categories: Standaard | Reacties uitgeschakeld voor Hier en daar een bui.

Een onweersbuitje, maar beter dan 20 cm sneeuw.

Maandag, 14 januari 2013.

Het ontbijt is hier nog steeds prima elke morgen. Het is nog vroeger op staan dan
dat ik thuis doe. Voor 7 uur zitten we al aan het ontbijt om de drukte voor te zijn.
Thee en koffie krijgen we aan tafel geserveerd. De rest halen we zelf. Ik toast het
brood en Peter laat de eieren bakken. Later nog een croissantje en ik neem meestal
een bakje ananasstukjes toe.
De handdoeken liggen tijdig weer op de stoelen. We moeten de eerste dagen behoorlijk
wennen aan de temperatuur, het is vrij benauwd. Aan het eind van de middag valt er
een flinke onweersbui naar beneden. Maandagavond regende het zo hard met onweer dat
we niet naar buiten zijn gegaan om te eten. Peter belde roomservice om 2 borden patat
te bestellen. Vrij snel na het eten werd hij beroerd met flinke koorts. Of het nou van
de patat komt of van een banaan die hij s middags heeft gegeten of wat anders dat weten
we niet. Het werd een beetje slapeloze nacht.

Categories: Standaard | Leave a comment

Onze eerste dag in Bali

Zaterdag, 12 januari 2013.

We zijn gisteravond niet zo laat geslapen. We hebben als een blok geslapen en Peter was om 6 uur
s morgens al wakker en is op het balkon gaan zitten. Hij kon zijn eigen gang gaan, koffie zetten
en lekker buiten zitten. Om half 7 maakte hij mij wakker en zijn we gaan aankleden en naar het
ontbijt gegaan. Peter liet de eieren verzorgen en ik maakte toast. Koffie en thee werd voor gezorgd.
Een bakje ananas en een croissantjes en klaar is kees. De handdoeken liggen al op de ligstoelen maar
eerst gaan we ons in onze kamer omkleden en een aantal dingen bij de receptie doorgeven. De batterij
van onze safe is bijna leeg en voordat we niet meer bij onze spullen kunnen willen we graag dat ze
dat verhelpen. Het zou geen probleem zijn en er zou voor gezorgd worden. We lopen door naar onze
stoelen en na ons ingesmeerd te hebben gaan we vrij snel het water in. Wat een verschil met een
half jaar geleden. Toen stond ik eerst een half uur te bibberen van het koude water en nu kan je
er gelijk in. Heerlijk is het water. Daarna nog even met een aantal kennissen gesproken die ook al
hier jaren komen. We gaan om half 1 even naar de kamer want dat is het heetste tijdstip van de dag.
We drinken een beker koffie/thee op het balkon. Na een half uur gaan we richting receptie om te
vragen over de locker want nu is de batterij echt leeg, want we typen onze code in maar
hij gaat niet meer open. Ook vragen we naar het internetkastje en er worden weer 1000 smoesjes
verzonnen maar dat hebben we zo vaak aangehoord en zeggen dat dat kastje straks op de kamer staat.
De locker had hij wel gemaakt. Ook dat vonden we geen leuk idee dat er iemand in onze locker zit en wij
er niet bij waren. Maar ja het is opgelost en het internet werkt nadat het kastje is geplaatst. We gaan
nog terug naar het zwembad voor een plonsje maar om 4 uur houden we het voor gezien. Peter heeft
behoorlijke rugpijn van het zitten in het vliegtuig. We gaan naar de kamer, even relaxen en dan bij
Kasuma eten. We lopen er om kwart voor 7 heen en bestellen een biertje en cola en de gegrilde fish fillet.
We krijgen weer 3 bakjes met saus erbij. Een is de vers uitgeperste knoflook. De tweede de eigengemaakte
Balinese saus en de derde iets van ketchup. Het eten is zalig maar we zijn allebei moe en na het heerlijke
eten lopen we weer terug naar onze kamer. Ik maak de blog af en Peter gaat alvast slapen. Ook ik duik zo
mijn bed in zodat we morgen iets fitter zijn na onze reis. Welterusten!

Categories: Standaard | 1 Comment

Ons vertrek naar Bali

10 januari 2013.

Met Julian op Schiphol

We worden door Daphne, Ronald en Julian om 8 uur opgehaald om naar schiphol te worden gebracht. Eerst nemen we wat te drinken en praten de nieuwtjes nog even door. Julian vermaakt zich met een stuk papier en een ballon en houdt “hele verhalen”. Met zijn schattige toetje en kuifje op zijn hoofd trekt hij alle aandacht van de tafel naast ons. We nemen afscheid van ze en we zien ze weer op schiphol na een maand.
Bij de douane staat een behoorlijke rij en wij lopen er langs en gaan naar de self service scan. Je legt je paspoort op een glazen plaat je kijkt in een camera en klaar is kees. Geen lange wachttijd voor ons. Eerst even dollars uit de muur pinnen voor de visa te betalen later in Jakarta.
Voordat we vertrokken kregen we van de hotel manager een mail dat kamer 713 die wij een half jaar geleden hebben geboekt dubbel heeft geboekt. De andere gasten eisten kamer 713, en er kon niet over gepraat met ze worden dat ze een andere kamer konden krijgen. Wij konden een suite krijgen. De manager zou 3 kamers reserveren en dan mochten wij kiezen. We wachten het wel af.
Bij de mac zijn we nog even gaan ninternetten en iets kleins eten voordat we naar de gate gaan. Er staan behoorlijke lange rijen bij het boarden en het ziet er naar uit dat het vliegtuig vol zit. We gaan als een van de laatsten het vliegtuig in.
Prima plaatsen hebben we nadat we eerst een ouder stel van onze plaatsen hebben verwijderd. We hebben veel beenruimte, helemaal perfect. Het is inmiddels 10 over 12 en we zijn nog niet vertrokken. De bagageluiken staan nog open en eindelijk
komt er een man aanlopen. De luiken gaan dicht en we vertrekken.
De stewardess deelt drankjes uit. Er is geen leeg plekje meer te vinden in het vliegtuig. Na 2 uur wordt het eten geserveerd. We nemen allebei beef, draadjesvlees met gebakken aardappeltjes en worteltjes en chocolademousse als toetje. We gaan nog even lezen op de e readers en hopen dat we straks in
slaap vallen. Peter valt vrij snel in slaap en ik ga een aantal serie s op de tablet kijken. Ik ben even in slaap gevallen maar het zal niet langer dan een uurtje zijn geweest. Er wordt regelmatig drinken aangeboden en nootjes, koekjes en crackers.
De tijd gaat best wel snel. 11 1/2 uur later landen we in Kuala Lumpur. Met een treintje wordt je naar je gate gebracht en vliegen we door naar Jakarta. We kregen al op Schiphol door dat we tijdens deze vlucht niet naast elkaar zouden zitten. Peter vraagt het bij de balie en zegt dat we ons hier moesten melden zodat zij even konden regelen dat we naast elkaar konden zitten. Met veel pijn en moeite is het gelukt. Tot onze grote verbazing was het vliegtuig praktisch leeg. Misschien
40 mensen zaten er in het vliegtuig. Met de start zijn we allebei bij een raampje gaan zitten zodat we het vertrek allebei konden zien.

vertrek Jakarta


Bij deze vlucht die door niet al te vrolijke stewards werd verzorgd zou de vlucht gelukkig maar 2 uur duren. Op het menu stond kipblokjes met bami, het was heerlijk eten. Na de landing moesten we de koffers op halen, de visa regelen en door de douane heen. Helaas moesten we nu 4 uur wachten. We hebben eerst rondgewandeld en uiteindelijk een lounge ingegaan. Lekker rode fanta gedronken en wat fruit genomen. Nog even op internet gezeten ge whats appt, want Lisanne is tijdens de les ook vaak online ;-), en kunnen we doodop richting de gate lopen. Helaas weer vertraging van een half uur en worden we weer met bussen naar het vliegtuig gebracht. Ik kom naast een dikke Balinees te zitten die ligt te slapen. Weer eten, dit keer spaghetti die koud is. We laten een gedeelte staan want hebben ondertussen wel genoeg eten gezien. Na anderhalf uur landen we op Denpasar.
We hoeven niet meer door de douane heen , alleen maar op onze koffers wachten en dan kijken of Putu er is. De regen komt met bakken uit de lucht vallen. Het is maar een kleine bui en het gaat in miezelregen over. Putu is er al gelukkig en hij neemt mijn koffer over. We moeten een flink stuk naar de auto lopen en we rijden gelijk door naar Carefour, een groot winkelcentrum om wat boodschappen te halen. Putu zet ons af bij het hotel en we spreken hem later wel weer. Hij had behoorlijke rugpijn en we gaven hem een tube midalgan zodat hij wat kon smeren op zijn rug. Peter heeft wel duidelijk gezegd dat hij goed zijn handen moest wassen erna anders heeft hij een flink probleem na het plassen 😉
Gelijk na het afzetten van Putu bij de receptie van het hotel heeft Peter gevraagd naar de manager Wisnu. Hij heet ons welkom en nam ons mee naar de lobby waar we op een bankje ons welkomstdrankje konden drinken. Hij bood heel vaak zijn
excuses aan dat de kamer dubbel was geboekt. Hij heeft drie kamers voor ons vrij gehouden en we mochten kiezen welke.
De eerste was kamer 711, de kamer naast onze oude kamer, de tweede een suite 702, met alles er op en er aan. foto volgt. en de derde was ook een suite maar een etage lager. We kozen voor de suite 702, Wisnu kon ons bijna wel zoenen, dat we de kamer
namen en tevreden waren. Hij bleef nog even bij ons praten en nadat hij weg was zijn we op het balkon gaan zitten. Het was
er bloedheet en er stond geen zuchtje wind, omdat we een ingebouwd zaten. Toen hadden we toch spijt dat we de suite hebben genomen. Wisnu was vrij voor dit weekend, dus kijken we het deze dagen nog even aan. Hij beloofde nog dat morgen een internetkastje op onze kamer zou komen en een bepaalde stekker. Ze zijn heel goed in het beloven de Balinezen hier maar meestal komt er niets van terecht.


Categories: Standaard | Leave a comment

Een gelukkig en een gezond 2013.


De kerstdagen zijn weer achter de rug en de vuurpijlen zijn weer de lucht in geschoten.
Wij wensen iedereen een gelukkig en gezond 2013.
Nog 3 dagen werken en de vakantie gaat beginnen. De koffers zijn bijna ingepakt. Heerlijk, het idee dat we bijna weg gaan na alle drukke en vermoeiende tijden op het werk.

Categories: Standaard | Leave a comment