Bali here we come…..

De wekker gaat om 6 uur in de morgen. Ik spring gelijk mijn bed uit en loop naar de badkamer. Voor de vliegreis heb ik steunkousen laten aanmeten zodat ik minder last van wiebelbenen heb. Wat een gepiel om die dingen aan te krijgen. Daarna nog een vuilniszak bij Rita in de container gooien en koffie zetten. Even wakker worden voordat Daphne en Ronald komen. Om 5 over 7 slepen we de koffers naar beneden en onze vakantie kan beginnen. Daphne en ik zitten achteren bij te kletsen en voordat we het weten zijn we bijna bij Schiphol. Het scheelde niet veel dat we bijna de afslag naar Haarlem hadden maar na een tip van Daphne naar Ronald kwam alles goed. De mooie BMW wordt geparkeerd en de koffers gaan op een troley. Via de lopende band lopen we naar de incheckbalie. Er staat al een rij dus maar achteraan sluiten. De koffers wegen samen 39 kilo. De plaatsen zijn achterin het vliegtuig 31 k en 31 h. We gaan eerst naar boven, lekker ontbijten met zijn vieren (eigenlijk 5 ;-)).De croissantjes met ham en kaas en een panini voor Ronald gaan er goed in. Na een uur gaan we na afscheid van Daphne en Ronald genomen te hebben richting de douane. Het is heel druk en we moeten wel even wachten. We lopen vrij snel naar de gate G 4 en gaan daar wachten. Ze hebben daar de bodyscan. Je staat in een soort koker en je moet je handen omhoog houden. Dan gaat een scan om je heen draaien en mag je er uit. Wij moesten allebei gefouilleerd worden, pff. We konden daarna gewoon door lopen naar het vliegtuig. Helemaal achterin zitten we, lekker rustig, geen huilende babies dit keer. Vrij snel werd er omgeroepen dat er een operation system fout was en dat we helaas moesten wachten. I uur vertraging hadden we. We kregen wat te drinken en na een uur eten. We namen allebei een vismenu en het was heerlijk! Een soort kibbeling met ananas en rijst, doperwten,boontjes en maïs. Daarbij nog een broodje,stukje kaas, crackers en een dikke plak cake en een sapje. Koffie en thee kwam er na. Perfect geregeld allemaal. Ik zit nu bijna 5 uur in het vliegtuig en ik heb geen last van wiebelbenen gehad dankzij die kousen.
Het is nu Nederlandse tijd half 5 als ik dit zit te schrijven in het vliegtuig. Peter zit te doezelen en ik kan niet slapen zoals gewoonlijk. Nog anderhalf uur en dan zijn we in Dubai. We krijgen een uur voordat we gaan landen een broodje met tonijn en sla, een zakje pinda’s en wat te drinken. In Dubai wordt het vliegtuig bij de verkeerde gate neergezet. De slurf was niet comphtible met de gate zoals de gezagvoerder verwoordde. Iedereen stond al met z’n bagage in de hand om er uit te lopen, moest iedereen weer gaan zitten en werd het vliegtuig achteruit geduwd naar de goede gate. Op de vrije rij met 3 stoelen mochten we niet gaan zitten want die was voor de stewardessen als ze gaan eten. Helaas. Op het moment dat we willen vertrekken wordt er omgeroepen dat er een vertraging is van 45 minuten!!! Nee hè, weer. We zijn inmiddels wel moe aan het worden maar kijken uit naar het eten. We nemen beef, aardappelpuree met worteltjes. En lekker dat het is! Daarbij zit nog een salade, broodje met smeerkaas, sultana en toe een chocolade mouse, jammie.
Vrij snel na het eten vallen Peter zijn ogen dicht. Ik wou dat ik ook kon slapen, maar helaas. Ik besluit een rivotril voor mijn wiebelbenen in te nemen.
In de hoop dat ik dan kan slapen. In de verte zie ik de man van de douane staan om onze ingevulde papieren en paspoort te controleren zodat we straks zo door kunnen lopen. Ik word wakker als die man voor mijn neus staat. Ik slaap weer verder, de papieren kan hij pakken. De lichten gaan aan en het ontbijt wordt geserveerd. Dit keer iets minder, een bleek cakeje, een soort croissantje, fruit en thee. Over een uur zullen we gaan landen in Jakarta. 1 1/2 uur wachten voor de laatste vlucht richting Bali. Bijna de gehele vlucht heb ik geslapen, ik was heel moe. Tussendoor nog wat gegeten maar ik viel gelijk daarna in slaap. Toen we geland waren werd ik wakker. We moesten weer met de bus naar het vliegveld om de koffers op te halen. Het geen heel vlot allemaal en Putu stond ons al op te wachten. Hij bracht ons naar het hotel en hij gaf ons gelijk het internetkaartje. Nu maar hopen dat hij het doet.
Na het welkomstdrankje opgedronken te hebben werden we naar onze kamer gebracht, kamer 112. Alles was precies hetzelfde inclusief bloemen en fruit op de kamer. We gaan ons omkleden om nog even Prapta op te zoeken en een plons in het water te nemen. Heerlijk water. We gaan nog even zonnen maar ik val gelijk in slaap. We gaan om 5 uur naar de kamer om te kijken of het internetkaartje gaat werken. Het kaartje werkt en na ons nog even opgefrist te hebben gaan we naar het restaurant Cemara. Ik bestel een snapper en Peter sate babi met een salade voor ons beide. Heel lekker allemaal. We besluiten na het eten vrij snel naar onze kamer te gaan want we zijn heel moe. Nog even dollen met Prapta en de mannen achter het handdoeken service en we gaan naar onze kamer. Televisie even aan want misschien komt er nog Ajax-Twente op de buis, je weet maar nooit. Even de blog nog bijwerken en de lichten gaan uit.