Dinsdag, 17 januari 2017.
De wekker gaat dit keer om kwart voor 7. Na een slecht geslapen nacht strompel ik naar de badkamer. We gaan iets eerder naar het ontbijt. Tot onze stomme verbazing zitten er al aardig wat mensen. Helaas zien we Joyce, ma Flodder, ook aan komen lopen. Zij is ook een Obi, en we herkennen haar gelijk van een paar jaar geleden. Als je eenmaal contact met haar heb gehad kom je er niet meer vanaf. Dat wordt nog een hele uitdaging. We zullen het vandaag zien.
Wij zitten al een tijdje aan het zwembad als we Joyce voorbij zien lopen. Gelukkig, ze herkent ons niet meer, en ze loopt ons voorbij. Met Hans en Nel is het alsof we ze pas hebben gezien. Nel is nog een beetje wiebelig zoals ze het zelf noemt, van de vliegreis, en ik fungeer als wandelstok vandaag, als ik naast haar sta of loop.
Nadat ze smiddags even op bed heeft gelegen gaat het beter met haar.
De zon heeft zich vandaag niet veel laten zien maar alles beter dan een regenbui. We hebben s middags nog even gezwommen en met Uk en Elly staan praten.
Vanavond eten we bij de Bamboo bar. We zagen gisteren de menukaart en zeiden gelijk, hier gaan we morgen eten. Even geen trek in nasi of cordon blue maar iets anders.
Toch worden de plannen veranderd. Nadat we bij de Bamboo bar wat hebben gedronken zijn we bij het Italiaanse restaurant Basilico
terecht gekomen. Het stortregent inmiddels. Peter besteld een heineken biertje en ik een bananen juice. Vooraf kregen we een plankje met erop sneetjes brood, crackers en 2 soepstengels en een bakje met 2 “sausjes”.
Heel smakelijk. We geven onze bestelling alvast door. Spagetti Bolognese voor mij en Peter neemt entrecote met frietjes. Prima gegeten daar.
Gelukkig is de regenbui wat minder geworden en lopen we snel terug naar het hotel.