Vanmorgen weer vroeg ontbijten. Zijn die onbeschofte Jappaners weg komen de
Chinezen aanzetten. Ook deze Chinezen hebben geen manieren bij het ontbijt.
Ze slurpen hun eten naar binnen vanaf hun bord en als ze bij het eggstation
staan willen ze de bakken met groente voor een omelet mee nemen naar hun
tafel. De koks kunnen nog net de bakken uit de handen van de Chinezen trekken.
Ze praten ook heel hard in de hotelgang s morgens vroeg en ze “vergeten” ook
de wekker uit te zetten in de kamer naast ons. Heel fijn allemaal. Maar vanavond
pakken we ze terug, er is Grand Prix op de tv, dus de volumeknop gaat omhoog.
Peter smst met Herris hoe het met Elleni is. Ze ligt nog steeds in het ziekenhuis.
Het gaat nog niet zo goed met haar. We hopen maar dat het gauw beter wordt.
Ook Putu smssen we om te vragen of hij tijd heeft vandaag. Helaas, vandaag niet
maar morgen staat hij tot onze beschikking vanaf 9 uur. We willen dan naar
Carrefour en naar La Galleria. Twee verdiepingen met sjieke winkels. Er zit zelfs
een officiele Appleshop, ik hoop die te vermijden maar de kans is niet groot.
Peter zal wel als een magneet de winkel in worden getrokken. Ik vind het al
verdacht dat hij vroeg of we de visakaart bij ons hadden. Nu laat ik het kaartje
“per ongeluk”in de kluis liggen en verander de code.
We hopen dat de Starbucks klaar is. Er zijn ook heleboel mooie schoenenzaken.
Ik stuur Peter en Putu wel naar de Applestore en ik ga wel op schoenenjacht
met de portomonnee in mijn tas.
Aan het zwembad was het lekker liggen met af en toe een windje. De wind was
zo heftig dat de parasols aan de kant van de zee niet open mochten tot woede
van gasten. Dat leverde leuke situaties op.
Prapta heeft morgen weer een gesprek/test en de 26ste nog een gesprek en als
hij dat goed af rond is hij aangenomen voor de cruise. Hij zal waarschijnlijk snel
aan zijn nieuwe baan kunnen beginnen. De boot komt ook richting Nederland, dus
we zeiden al tegen hem, mocht je richting Nederland komen moet je het tijdig
laten weten. Misschien dat we hem dan kunnen ontmoeten. Ook vroeg hij nog
naar Lisanne, of ze nog op school zit. Als het goed is heeft hij Deborah gemaild.
We hebben tot kwart over 5 aan het zwembad gezeten en Peter heeft volop in
de zon gelegen en het hele terras voor hem zelf gereserveerd met 3 stoelen. Ik
ben maar onder een parasol gebleven, ik word zo ook wel bruin. Om 6 uur richting
Cemara waar we weer hartelijk worden ontvangen. De baas verwelkomt ons bijna
met open armen. Wayan komt gelijk langs onze tafel, en vraagt Peter ook gelijk
om hulp voor zijn email te openen op zijn telefoon.
We eten weer hetzelfde als gisteren en daarna gelijk terug naar de kamer voor de
Grand Prix.