De wekker staat vanmorgen een uur later. Ik hoef geen handdoeken neer te leggen want
hebben met Putu afgesproken om 9 uur. Om 8 uur ontbijten we, en daarna even terug naar
de kamer. Op het moment dat we de kamer in willen staat er een schoonmaker voor de
deur. Peter zegt gelijk, ik wil je even wat laten zien. De rookmelder op onze kamer is
helemaal afgetapt, zodat hij niet meer werkt. Hij legt het die meneer uit en zegt tegen
hem, vanmiddag ga ik praten met de manager over dit. We hebben natuurlijk al een
brandje meegemaakt op de kamer van Deborah een paar jaar terug.
Om kwart voor 9 komt Putu aangelopen met een sikje onder zijn kin. Ik doe de groeten
van Lisanne aan hem en hij zegt gelijk: oh die heb ik nog gesproken op facebook. grappig.
We vertrekken naar Carrefour, shoppingcentre, en moeten nog even wachten voordat het
open gaat. Peter en Putu zijn eerst een mooie auto aan het bekijken die daar te koop
staan. Putu blijft nog bij die mooie auto kwijlen en wij gaan samen naar boven, naar
de winkels. We zijn eigenlijk op zoek naar een shirt voor Peter aangezien die nog
thuis liggen. Voordat we de winkel binnen gaan staat heel het personeel van de winkel
in een erehaag met hun handen gevouwen. Je voelt je net een koningin als je er door
heen loopt. Echt leuk. De t shirts hebben ze niet en ze hebben leuke slippers voor Peter
maar hij denkt er nog even over na. Voor de rest kopen we 10 flesjes orange drank en 2
pakjes kaugom. Dan wordt het Putu zoeken. Wij staan beneden te wachten en zien hem
boven staan te praten. Even later komt hij er aan. We rijden door naar La Gallaria wat ook
een shoppingcentre is. Waar zullen we nou als eerste heen gaan…… Ja hoor de Apple Store.
Het was al te verwachten. Een voordeel is dat het er heel lekker cool is. Putu kijkt zijn
ogen uit. Hij besluit nog even rond te neuzen daar en Peter en ik gaan verder kijken. Eigenlijk
is het niet zo heel bijzonder daar. We zijn vrij snel uitgekeken daar en komen Putu nog beneden
in de hal tegen.
We gaan naar de Starbucks die pas is geopend. We nemen alle drie een cappacino. We gaan
op een bank zitten en daar laat Peter Putu spelen met zijn ipad.
Hij vindt het prachtig en doet een aantal spelletjes. We besluiten naar Jimbaran te rijden waar
we met zijn drieen in de loop van de dag gaan eten in een visrestaurant. Eerst willen we wat
gaan drinken. Putu weet wel een leuk restaurant. Het is een stukje rijden maar het is het wel
waard. We parkeren de auto en lopen richting restaurant. Het is omgeven met een grote tuin
en villa’s, die niet bewoond zijn. Peter en Putu gingen dat even controleren. Bij het
restaurant aangekomen ligt er een zwembad. We lopen helemaal door en zien een schitterend
uitzicht over de zee. (indische oceaan). Het ligt heel hoog en als je
naar beneden kijkt zie je een schitterend wit strand. Het water is blauw en het koraal zie je
er door heen. Er is een probleem je moet heel wat traptreden naar beneden lopen. Dat zijn
we niet van plan. We bestellen lekker iets kouds te drinken en genieten van het uitzicht.
Tot de rust voorbij is. Een buslading Chinezen komen ook wat drinken. Ze gaan voor ons neus
staan zodat wij geen uitzicht hebben. Peter zegt nog, kom gezellig op schoot zitten. We
houden het voor gezien. We rekenen af en willen naar de uitgang lopen. Er staat een vrouw
een chinees te fotografen. Peter gaat naast die man staan en die man vindt het geweldig.
Peter zegt: ik ben de baas van dit restaurant. Hier kreeg hij veel spijt van. Iedere chinees wilde
met hem op de foto. Putu en ik lagen in een deuk van het lachen. Helaas heb ik er geen foto
van gemaakt.
We rijden weer verder richting het visrestaurant. Daar aangekomen worden de autodeuren
al opengetrokken voordat de motor uit is. We worden naar buiten geleid, maar daar is het
snik heet. We besluiten binnen te eten, vlakbij de deuren zodat er een briesje naar binnen
waait. We kunnen onze vis aanwijzen die we willen hebben. De meneer laat garnalen zien,
rode snaper, en die kiezen we ook. We zeggen dat we hem helemaal schoon willen. Hij
wordt gegrild en we krijgen er groente en rijst bij met sausjes. Ik heb nog nooit zo een
lekkere snapper gegeten. Ik heb er knoflook over gedaan, heerlijk. Peter vond het iets
minder. Putu had vissoep gegeten, daar moet ik al helemaal niet aan denken.
De man ging alleen aan een tafel naast ons zitten en zat ons constant aan te staren of
we een bezienswaardigheid waren. Heel irritant. Gelukkig ging hij na een kwartier weg.
Ik heb heerlijk gegeten en zat echt vol. We rijden terug naar het hotel en besluiten nog
even het zwembad op te zoeken. Even omkleden in onze kamer,de rookmelder is vervangen
trouwens, en op naar het zwembad. Het is kwart over 4 en we hebben nog even de zon.
We liggen tot kwart voor 6 bij het zwembad in de hoop Prapta nog even te zien. Hij had
vandaag een test en we zijn benieuwd naar zijn uitslag. We zien hem niet en gaan naar
de kamer. Peter heeft nog trek en geen zin om de hele tijd op de kamer te hangen. We
besluiten naar Bobby’s te gaan en daar iets te drinken en eventueel iets kleins te eten.
Peter neemt sla met frietjes en ik neem spagetti. Had ik beter niet kunnen doen want
de spagetti was koud. Ik had het terug kunnen sturen maar voel mij dan zo’n zeur, dus
heb ik het opgegeten, niet alles. We gaan terug naar het hotel en zien Prapta zitten
bij de handdoekenservice. We vroegen hoe de test is gegaan en hij heeft hem weer niet
gehaald. Dit keer 78% van de 80% die hij moest halen. Hij wordt nu door verwezen naar
een ander cruiseship waar hij nog een keer de test mag doen. Hij was zeer teleurgesteld
in zichzelf en was echt een beetje down. We vrolijken hem weer een beetje op, geven
een pakje sigaretten en wensen hem een fijne avond. Wij gaan naar de kamer om nog
een filmpje te kijken en te lezen en dan gaat het licht weer uit.