Maandag, 22 januari 2018.
Als ik de gordijnen vanmorgen open doe zie ik gelukkig dat het niet regent. Bij het binnen komen in het restaurant stokt even onze adem. Een massa van kakelende kippen horen we. Een groep van 200 mensen, is gisteren aangekomen. Ze komen van verschillende landen uit de hele wereld. Het zijn voornamelijk jonge mensen met kleine kinderen die volgens een bepaald geloof leven.
We eten gauw ons eitje op, vragen 2 handdoeken aan de jongens en leggen ze op de stoelen neer en lopen naar onze kamer terug.
Het wordt opeens schitterend weer en kleden ons gauw om, en lopen naar het zwembad. Elly en Uuk komen ook naar het zwembad, zij zitten altijd op het strand. Het water is behoorlijk fris. Het is even op je tanden bijten. Na 2 uur badderen gaan we er weer uit. Er komt een moeder aangerend en ze vraagt of we een klein meisje hebben zien lopen. Nee dus. De moeder is volledig in paniek. Nel en ik willen helpen zoeken maar we komen Annelies tegen die zegt dat het meisje is gevonden.
We bestellen een cappucinno, die heerlijk is!
Het zwembad gaan we niet meer in, het is half 5 en we gaan terug naar de kamer om te douchen en om te kleden om naar de Bamboo bar te gaan. We bestellen een biertje en een sapje.
De lucht wordt opeens donker en onweersflitsen zien we. We besluiten fish and chips te bestellen en kijken gelijk naar de tennis wedstrijd van Dudocvik, geen idee hoe je dat schrijft, en Chung. We zijn net op tijd op de kamer want het begint te onweren en stortregenen.