Vandaag maar een blog van twee dagen samen. Putu is op stap met een jong stel die
we hier hebben leren kennen in het hotel. We hebben Putu aangeraden en ik denk dat
ze de goede keus hebben gemaakt om met hem op stap te gaan. Ik hoop dat Putu
nog een dag vrij houdt voor ons. Nog ruim en week en we vertrekken weer richting
Nederland. Eigenlijk vinden we het allebei niet zo erg want de verveling is toegeslagen.
Het is te warm om te winkelen en we wachten op een dag zonder zon zodat we
naar Kuta kunnen. Al is het maar om een soft ijsje van de Mac of een Starbucks te halen.
Vanmorgen zijn we om half 8 gaan ontbijten. Het was behoorlijk druk in de ontbijtzaal.
Ik nam maar weer een keer scrambled eggs en Peter een gebakken ei. Een paar
croissantjes erbij met koffie/thee en klaar. We gaan nog even terug naar de kamer
om wat te lezen en we vallen in slaap. Om half 11 wordt Peter wakker en gaan we
naar het zwembad toe. Er komt een beetje bewolking aan en een windje dus het is
iets minder warm. Prapta begint om 1 uur en heeft weer volop praatjes dat hij bezig
moet zijn en dat hij niet alleen zittend zijn geld wil verdienen.
Het is een super saai dagje, weinig mensen aan het zwembad.
Peter stuurt maar weer eens een smsje naar Herris hoe het met Elleni is. Ze is
inmiddels weer thuis en ze is in betere conditie. Over wanneer we langs kunnen komen
horen we nog niets. We hebben nog een week en anders gaan de kleertjes weer mee
terug naar huis. Om half 6 houden we het voor gezien. We willen nog even langs
Garuda om onze plaatsen te bevestigen. Peter heeft geregeld dat we op de twee
lange vluchten de achterste stoelen hebben zodat we als we willen de hele tijd de
stoel naar achteren kunnen doen.
Vanavond zitten we weer bij Cemara te eten. Het is echt een voordeel dat ze daar
internet hebben. We hadden ook naar Double Dutch kunnen gaan maar we hebben de
puf niet om daar heen te lopen. Gisteravond hebben we niet zoveel hier gegeten, we
hadden niet zo een trek. Het is gebleven bij allebei een salade en onion rings. Ze stonden
een beetje raar te kijken, maar ja. Vanavond eten we zo wie zo een salade en misschien
dat ik nog bakmie erbij neem.
Het waait hier flink en we zitten dit keer aan het strand. De Balinezen zijn allemaal verkouden
door de wind en hebben het koud.