Vanmorgen hebben we weer om 7 uur ontbeten. Nog even naar de kamer
om ons om te kleden en om half 9 zaten we op de stoelen bij het zwembad.
Het is heerlijk zonnig weer, en we plonsen vrij snel in het water want
de zon brandt behoorlijk. We praten met Elly, die hier al 20 jaar komt
met haar man, en zei vertelde dat een groep chinesen opeens aan het
ontbijt aan schoven terwijl ze niet in ons hotel verblijven. Met veel
gedoe zijn de chinesen verwijderd uit de ontbijtzaal en er kon weer
rustig ontbeten worden. Die chinezen hebben geen manieren en gaan ook
gewoon op je stoel zitten als je handdoek er op ligt. Peter zei al, als
ze dat bij mij doen gooi ik ze met stoel en al in het zwembad.
’s Avonds eten we weer bij Cemara en daar zit het weer bomvol. We maken
het niet laat en zijn om half 9 weer terug op de kamer. Even de blog
bij werken, nog even lezen en dan gaat het licht uit.
Donderdag, 26 januari 2012.
Annika is gisteren 17 jaar geworden, gefeliciteerd. We hadden gisteren
al een what’s app gestuurd en ook naar de mobiel van Sandra maar ik weet
niet of die is aangekomen. Het is weer zonnig als ik de handdoeken neer
leg. Onze vaste plekken zijn ingenomen door OBI’s. Dat zijn bejaarde
overwinteraars die denken dat ze alles kunnen maken in het hotel. Wij
zitten nu aan de overkant van het zwembad en eigenlijk veel beter want
dan zit je met de stoelen niet zo op elkaar. Het water is lekker en we
plonsen er af en toe in. S Middags als we om 4 uur op de kamer komen
horen we opeens een alarm door heel het hotel gaan. Iedereen staat te
kijken wat is dat en wat moeten we gaan doen. Het was het tsunamie-alarm.
We zien wel mensen van de technische=dienst rondlopen en niet rennen,
dus er zal wel niets aan de hand zijn. Het was kortsluiting, bleek later.
Wij zijn omgekleed want Putu komt ons zo ophalen bij de receptie. We
gaan naar Ubud waar Herris (Wayan, van restaurant Bobby’s waar hij vroeger
werkte) in een restaurant werkt en waar hij manager is geworden. Een
rit van een uur. Het was even zoeken waar het restaurant zit want het is
een eetkaffee en het valt niet zo op tussen alle winkels. Hij was heel
blij om ons te zien. We geven alvast de kadootjes voor zijn kinderen aan
hem. We besluiten buiten eerst wat te drinken. We beginnen met een cappucino
want die schijnt heerlijk te zijn. En inderdaad, helemaal lekker. Daarna
neem ik een lekker ananassapje. En om half 8 gaan we het eten bestellen.
Putu eet ook mee, hij neemt nasi goering. Peter en ik nemen penne met
tomatensaus en een cappucino toe. Herris brengt ons om 9 uur naar de auto.
We zullen hem een tijd niet meer zien want hij gaat werken op een cruiseschip
voor 8 maanden.
Om 10 uur zijn we op de kamer en nog even lezen en filmpje kijken en de ogen
gaan weer dicht.