browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

Bijna naar huis

Posted by on 7 februari 2013

Donderdag, 7 februari 2013.

Ik had vannacht zo slecht geslapen dat ik
moeite had om mijn wekker uit te zetten.
Na het ontbijt hebben we nog even geslapen
tot half 10. We hebben veel in het water
gelegen want het was weer een warme dag.
Om een uur ontstond er een ruzie verderop
omdat de stoelen te lang onbezet bleven,
terwijl de handdoeken er op lagen vanaf
half 10. Een man begon te schelden naar
Elly (OBI) dat ze een halve zool was en tuig.
Zij zat daar alleen, want haar man was aan
het golven en s morgens was zij naar de kapper
gegaan. Nel is zich er mee gaan bemoeien en ik
ben later naar Elly gegaan zodat zij haar verhaal
kwijt kon want ze zag er erg aangeslagen uit.
Dat is het nadeel van je handdoek op je stoel
neerleggen en later terug komen. Mensen gaan zich
irriteren dat er geen mensen op die stoelen zitten.
Gelukkig zijn wij er na zaterdag vanaf want het
beloofd nog veel drukker te worden in het hotel.
We zijn om half 7 naar Cemara gegaan. We hadden best
wel trek want we hadden niet geluncht. Wederom hebben
we snapper besteld en we verheugden ons er al op.
Wat een teleurstelling is het als het bord wordt neer
gezet. De frietjes zitten als een klomp aan elkaar.
Ze zijn ijskoud. We halen de baas er bij. We zijn echt
geen zeuren, maar het moet gewoon warm zijn. We krijgen
weer nieuwe frietjes. Weer als een klomp aan elkaar.
Het smaakt gewoon naar vet. Ik heb mijn vis opgegeten
en de koude worteltjes maar mijn trek is gelijk weg.
De baas komt af en toe nog langs met sorry sorry maar
dit is de laatste keer dat we hier hebben gegeten.
Als Peter zijn vis wil opeten en mij nog een stukje
geef, spuug ik het gelijk in mijn servet uit. Harstikke
zuur smaakt die vis. ieeeee. We vragen de rekening, en
ik geef ze geen fooi en we gaan gelijk weg. Normaal
zeggen we iedereen nog gedag, maar via de achteruitgang
zijn we weg gegaan. Wat een afknapper was dat.
Op weg naar onze kamer nog even langs de afdeling
waar alle reisorganisaties hun informatie ophangen.
Daar hebben we Daphne haar kaartje opgehangen.

Morgenavond hebben we de cocktailparty waar we een
buffet krijgen. We moeten helaas ons gezicht wel laten
zien want dat hebben we Wisnu beloofd. Hij had de party
speciaal voor ons verplaatst omdat wij zaterdag weg gaan
en het buffet nog kunnen mee maken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *