Vrijdag, 7 maart 2014.
De wekker gaat om 6 uur s morgens. We staan gelijk op en ik ga eerst de badkamer in. Mijn koffer is al dicht en die breng ik alvast naar beneden. 21 kilo, pff. Peter neemt zijn eigen koffer mee naar beneden. Nog een laatste cappucino drinken voordat de taxi voor de deur staat.
En ja hoor nog een kwartier vroeger gaat de deurbel. Kwart voor 7!!!Echt belachelijk zo vroeg als pas 5 uur later je vlucht gaat. We blijken ook nog de enige te zijn tijdens deze rit. Met een nood vaart scheurt ze over de A4. En als ze een bocht om gaat lig ik zowat op de grond in het gangpad. We waren haar laatste klanten deze nacht en ze had het wel gehad. Nu snappen we ook waarom we eerder werden opgehaald. Ze had anders 2 uur niets te doen….
We komen om 5 voor half 8 op schiphol aan. We gaan op een bankje zitten wachten op Daphne, Ronald en Julian. Ze zijn er om half 9. Eerst maar zo gauw mogelijk de koffers afgeven. Daphne regelt het allemaal en daarna gelijk door naar de douane. We pinnen eerst dollars om de visa later te kunnen betalen. Dan wordt het tijd om ons vaste ontbijtje te gaan halen bij de Mac Donald. Daphne besteld 4 keer hetzelde ontbijt inclusief heerlijke cappucino
en een jus d orange. Het smaakt prima. Julian heeft er even geen zin in en wil helemaal niets. We negeren hem een beetje en komt hij vanzelf wel weer in zijn hum.
Nadat Peter nog even een telefoontje beantwoord uit zoetermeer en een zoveelste afspraak maakt om langs te komen na de vakantie sluiten we dat hoofdstuk tijdelijk even af.
We lopen naar Gate 5 om door de security check te gaan. Ik was weer de lul en moest mijn schoenen uit doen, die werden nagekeken. Zelf werd ik onder mijn voeten gefouilleerd. We konden als eerste het vliegtuig in omdat we een kind bij ons hadden. De achterste stoelen zijn voor ons bestemd. Prima plekken. Als de deuren dicht gaan , is er een rij met 3 stoelen vrij. Ik ga gelijk daar zitten en leg mijn tas op de stoel er naast. Ronald heeft ook naast zich 3 vrije stoelen. We zitten dus allemaal ruim. We blijken vertraging te hebben omdat er iets met de slurf mis is. Uiteindelijk vertrekken we om half 1. Ze beschikken over weinig personeel dus ze rennen zich kapot. Julian krijgt als eerste zijn eten maar hij heeft geen trek. Hij is snipverkouden maar houdt zich heel goed. Wij krijgen fishfilet met krieltjes, een bruin bolletje met stukje kaas, een stukje appeltaart, twix, pinda s, en een soort tucjes oja en nog een schaaltje met zalm. Het zal eens niet over eten gaan deze blog….Af en toe valt Julian na het eten in slaap. Gelukkig heeft hij de teletubbies op de ipad dus als hij wakker is kan hij er naar kijken. Fantastisch hoe hij zich heeft gedragen deze reis.Tussendoor worden er weer snacks uitgedeeld. Bij mij lukt het slapen dus niet. Peter, Daphne en Ronald sukkelen om de beurt weer in slaap. Het lukt mij niet in slaap te vallen, hoe moe ik mij ook voel het lukt niet.
Dan maar aan de blog werken en wat lezen op de e reader.
Twee uur voor we gaan landen krijgen we een ontbijtje, Peter neemt nasi en de rest neemt ei. Foto s volgen later. We zijn nu bijna in Kuala Lumpur.
Veilig geland in Kuala Lumpur. We gaan gelijk naar het treintje toe wat we aan Julian hebben beloofd. Twee keer een ritje heen en weer rijden. Daarna is het even wc tijd en gaat Peter zich omkleden. Gelukkig hebben we Ronald bij ons want Peter liet zijn joggingbroek in de wc liggen. We sturen een paar berichtjes richting Nederland en dan gaan we weer boarden voor het laatste stukje vliegen naar Bali. Het is lekker leeg in het vliegtuig dus vlak voor het eten ga ik ergens lekker ruim zitten. Ik kreeg omelet met een worstje en schijfjes aardappels en een bekertje jus d orange.
Ik ben behoorlijk moe nu. Een half uur voor we gaan landen val ik even in slaap.
We worden met bussen naar het vliegveld gebracht. De visa papieren inleveren en we gaan door de douane heen. De koffers komen al vlug en na nog even gepint te hebben, lopen we naar Putu
die ons al staat op te wachten. Het vliegveld is vernieuwd en ziet er moderner uit.
We zijn dood op allemaal. Peter en Daphne regelen de kamers in het hotel samen, nog even een bedje voor Julian
uitzoeken en we gaan naar boven. Mooie kamers zijn het wederom. We besluiten na het uitpakken van de koffers, en als Julian even heeft geslapen nog een uurtje te gaan zwemmen. Het water is lauw warm en we beginnen in het
pierebadje. De opblaas krododil vind Julian mooi maar is er niet op te krijgen in het water. Om half 7 gaan
we er uit om ons om te kleden voor het avond eten. We spreken af om kwart over 7 en dan lopen we even naar
Cemara. Peter en ik de snapper en Ronald en Daphne kipsate. Het smaak voortreffelijk. Julian is doodmoe en gooit zijn speelgoed liever op de grond. We zijn allemaal kapot en na het eten rekenen we gauw af en gaan naar de kamers
toe om op tijd te gaan slapen. Welterusten!