Donderdag, 13 maart 2014.
Weer vroeg aan het ontbijt met z’n allen. Na een paar kopjes thee en koffie
voelen we ons een beetje wakker worden. De bekende eitjes komen weer op de
borden. Gevolgd door fruit, bakmi of yogurt. Julian is niet zo een grote
eter tot nog toe. Hij vermaakt zich met de teletubbies of is een mooie tekening
op de tablet aan het maken.
Na het ontbijt nog even de kranten lezen op de kamer en dan naar het zwembad.
We gaan er gelijk in, Julian zit al in het zwembad en doet een cursus springen of bommetje
in het water maken. Met zijn bandjes om “zwemt” hij los in het zwembad. Als je hem vast pakt
trekt hij je handen weg. Hij wil het duidelijk alleen doen.
Daphne en Ronald trakteren ons op heerlijke cappucino. Voor 50.000 roepia heb je cappucino
met chocoladegebak. Had ik dat geweten……. Peter en ik hebben alleen cappucino genomen.
Daphne en ik nemen Julian even mee naar het strand. Hij kan zijn emmertje mee nemen
om er schelpjes in te doen. Daphne maakt zandtaartjes en ik zoek de schelpjes. Het
water is heerlijk! Je ziet hele kleine visjes zwemmen, zo helder is het water.
Na 4 hele schelpen te hebben gevonden lopen we terug. Na 15 minuten brand de zon
flink op je lichaam. De schelpjes worden door Ronald en Peter bewonderd.
Daphne, Ronald en Julian gaan de spullen inpakken om naar de kamer te gaan. Het is
bijna tijd voor Julian zijn middagdutje (en voor Ronald ;-)) Ze lopen nog even langs
het winkeltje voor kaarten te kopen en ook willen ze naar de kidsclub kijken en de
sportschool.
Peter en ik besluiten later ook even naar de kamer te gaan. Als we langs de kamer van Daphne en Ronald
lopen horen we Julian hard huilen. Wij lopen drie kamers verder naar nummer 701.
Met Daphne en Ronald hebben we om half 7 afgesproken om naar Cemara te gaan om daar
te gaan eten. We verheugen ons al op de cordon blue.
De cordonblue was heerijk alleen ging het bestellen fout. We bestelden 3 cordon blue’s,
Daphne is met Julian naar de kamer gegaan omdat Julian te moe was, en we kregen 1 cordon blue.
Ik ben alvast gaan eten en Peter en Ronald wat later. De rekening hadden ze ook fout gedaan
dus het liep niet allemaal vlekkeloos.
Om 21.00 uur liepen we weer naar het hotel terug. De paraplu’s konden dicht blijven. Op de heen weg
begon het net te regenen. Het was een warme benauwde dag maar in het zwembad is het heerlijk.
Slaap lekker.